2 feb - Launwet to Kampot

2 februari 2018 - Kâmpôt, Cambodja

Om 11u zouden we de bus hebben, dus om 10.30 staan we klaar om weg te gaan. Het lot heeft echter andere plannen als onze laundry om 10u niet klaar is. Waarschijnlijk was er sprake van een miscommunicatie. We hadden gezegd dat we om 11u weg zouden gaan, dus om 10u de was klaar wilden hebben. Blijkbaar hebben ze het verkeerd opgevat want ze hadden in gedachten de was om 11u klaar te hebben. Ik word er best boos over (zo voor mijn ontbijt), maar als ik bedenk dat het niet uitmaakt, we alle tijd hebben en niet ergens op een bepaalde tijd afgesproken hebben, ga ik terug om mijn excuses voor mijn boosheid aan te bieden en word daarvoor beloond met een lichte glimlach. Toch tevreden dat ik terug gegaan ben. Omdat we de bus gratis konden inboeken, gaan we nu rond 12.30 weg als het goed is. Genoeg tijd om de gratis biertjes te innen, waar we gisteren de coupon voor gekregen hebben, maar geen zin in hadden. Dus staal Adryan en ik nog voor 11u met een biertje in de hand bij de pooltafel om de tijd weg te spelen. Ik ontbijt even later met amok, de curry die mijn hart gestolen heeft hier in Cambodja. Kokosnootcurry, origineel met vis, maar de variant met kip vind ik veel lekkerder. Curry in de morgen is een dag zonder zorgen, of, zoals Adryan zei: "No worries, with curries." Mocht ik ooit nog een tattoo nemen is dat wel een goede oneliner die ik rondom een bak curry op mijn bil zou zetten. De was is inmiddels klaar, maar zit in een afgesloten zak en de condens wijst erop dat het nog wel nattig is. Dat vind ik niet zo netjes aangezien ik $9 voor een snelle was betaal heb (dubbele prijs) en ik in het andere geval de natte was in mijn tas had moeten stoppen en het in Kampot dan weer had kunnen wassen. Nu leg ik mijn was te drogen terwijl we de pooltafel uitspelen en even later worden opgehaald voor de bus naar Kampot. De bus naar Kampot verloopt voorspoedig, slechts een half uur vertraging op een rit van 3,5u vind ik inmiddels wel meevallen. Als we uitstappen in Kampot en met Google maps naar het hostel (ook Monkey Republic overigens) willen lopen, spreekt een ander Nederlands meisje ons aan die naar hetzelfde hostel gaat om een tuk-tuk te delen. Als ik laat zien dat het maar 600 meter lopen is, besparen we 2$ in totaal door geen tuk-tuk te nemen, dat soort kleine bedragen tellen op de lange termijn wel op namelijk. Met Isabel lopen we naar het hostel checken in in de goedkope (4$) dorm met goede bedden en privacy gordijnen, waarna we in de tuin met junglebegroeiing op de banken gaan zitten. Dit hostel is nu al een goede keus geweest. In het hostel zien we Matthew weer, die we ontmoet hebben op Koh Rong Samloem en waarmee we expres hier afgesproken hebben. Hij zei in dit hostel te zitten, dus hebben we hier zelf ook geboekt. Na het inchecken en uitrusten gaan we met een grote groep uit eten. Matthew was hier namelijk met een vriend uit Shanghai en Isabel zou hier met 4 anderen meeten. Met 9 man een restaurantje zoeken is redelijk lastig blijkt maar weer, maar als we na lang wikken en wegen iets gevonden hebben praten we met de grote groep onbekenden over koetjes, kalfjes en vooral natuurlijk het reizen. Afgelopen bestemmingen, toekomstige bestemmingen, avonturen en hoogte- en dieptepunten. Aangezien Adryan en ik lunch hebben overgeslagen door in de bus te zitten, kunnen we wel een paard op. Met zijn tweeën bestellen we 3 hoofdgerechten, Chickenwings om te delen. De kip komt als eerst, welke we binnen no-time doen verdwijnen. Als mijn reusachtige bak amok (ja, alweer) voor mijn neus wordt gezet moet ik toch even slikken. Dit ga ik waarschijnlijk niet allemaal op kunnen eten. Met een brok in mijn keel doe ik na een halve maaltijd afstand van de amok. Erg lekker, maar te veel voor mij om op te eten. Eten laat ik niet vaak staan en ik vind het ook altijd zonde, maar vol is vol. Vol is vol geld voor avondeten, niet voor een toetje zo blijkt als ik een kwartier later van een Italiaans schepijs passievruchtijsje hap. Er is altijd ruimte voor ijs. Na het frisse achterafje lopen we rond door het nachtelijke Kampot, op zoek naar de nightmarket. De nightmarket blijkt een door kermis te hebben; een slingerschip, botsauto's en ronddraaiend geval zijn de attracties die midden tussen de kraampjes staan en het geheel er vreemd uit doet zien. Een deel van de groep is alweer terug naar het hostel, dus met de helft van de groep zitten en gillen we in het slingerschip, waarna we over de markt ronddwalen. De markt zelf is niet groter dan een rotonde en we zijn er snel op uitgekeken. Ik zie een hoop slippershops, misschien kan ik hier ergens mijn teenslippers laten maken, ik loop nu al een tijdje alleen op schoenen rond, wat wel begint te vervelen. We laten de saaie markt achter ons en vallen moe na een toch wel sociaal drukke dag in slaap.