7 dec - Gratis dit en gratis dat
7 december 2017 - Hanoi, Vietnam
In dit hostel hebben ze van 6am-10am gratis ontbijt. Ik vond de prijs van het hostel al wat hoog (€7,50), dus dit maakt al veel goed. Bij het ontbijt schuif ik aan bij wat random mensen en leer zo Jarred kennen met wie ik om 10u mee doe aan de gratis tour door Hanoi, aangeboden door het hostel. Ik was van plan om vandaag voor mezelf te houden, plannen te maken voor Hanoi/Vietnam en wat te lezen, maar zo'n gratis tour is perfect om zowel mensen als de stad te leren kennen. Bij de tour lopen onderandere ook Josie, Robert en Niéñ mee. Niéñ is een Vietnamese meid uit Hue, halverwege Vietnam, leuk om ook reizende Vietnamezen te ontmoeten. Ze organiseert toeristische reizen tussen m allebei goed te kennen. Als eerst gaan we naar een gigantische markt toe, 3 verdiepingen hoog met overal rollen stof, kleren, tassen, schoenen, juwelen, horloges, brillen en de weggetjes tussen de stalletjes door zijn niet breder dan 1m. Verstoppertje spelen in deze markt zou een jaar kunnen duren. We krijgen 20 minuten de tijd om zelf rond te lopen over de markt. Jarred en ik banen onze weg langs de kraampjes en als we tegen het eind langs een kraampje met chopsticks lopen, wil ik wel een paartje hebben. 20.000vnd vind ik een beetje te duur, maar na hard onderhandelen, weglopen, teruggeroepen worden heb ik toch voor 10.000vnd (€0,40) een paar chopsticks (met nog steeds een gevoel afgezet te zijn. Bij terugkomst laat ik trots mijn nieuwe aankoop zien. Niéñ kijkt me vreemd aan en vraagt waar mijn andere chopsticks zijn. Als ik zeg dat ik maar 1 paar gekocht heb, begint ze te lachen en zegt dat je altijd 10 paar tegelijk koopt en ze zich niet kan voorstellen dat ze me echt maar 1 paar verkocht hebben. Voor 10 paar betaal je 20.000vnd, dus heb ik alsnog 5x teveel voor 1 paar betaald. Lekker is dat, gelukkig ging het om een klein bedrag.
We lopen weer verder, drinken een eggcoffee bij een goed verstopt plaatsje door een gangetje een smalle trap op. Eggcoffee wordt gemaakt met opgeklopte dooier, gecondenseerde melk en natuurlijk sterke Vietnamese koffie, echt een lekkernij als je goed mixt. Daar kwam ik achter toen ik alleen de sterke koffie nog over had. Na de typisch Vietnamese koffie gaan we lunchen met Bunh Cha noodlesoup met pork, toch wel de minst lekkere noodlesoup die ik tot nu toe gegeten heb. Er zit een kruidje in dat me niet helemaal aan staat, en wat ik de komende dagen waarschijnlijk wel vaker ga proeven. Na de lunch lopen we terug naar het hostel, waar ik nu écht van plan ben om zelf dingen uit te zoeken, als ik mee wordt gevraagd om naar musea te gaan. Het feit dat er een Vietnamese bij is helpt wel mee, zij kan eventueel vertalen en weet misschien wat leuke feitjes die we anders niet te weten waren gekomen. Over leuke feitjes gesproken, mijn nagels zijn nog nooit zo lang geweest. Ik heb ze al 3 weken niet afgebeten, wat laat zien hoe weinig stress ik hier ervaar. Heerlijk vind ik het, het staat zo veel beter om geen afgekloven korte nagels te hebben, maar vanwege tentamens en normale alledaagse stress hebben mijn nagels normaal nooit witte randen.
We lopen naar het eerste museum, de Hao Lo prison die vele soorten gevangen gekend heeft en waar tot 2000 mensen tegelijk gezeten hebben. Helaas ken ik de geschiedenis van Hanoi en van de gevangenis niet goed, dus heb ik voor mijn gevoel maar de helft van de impact mee gekregen. Na de gevangenis waren we van plan om naar het volgende museum te gaan, maar we hebben meer zin om wat te gaan eten, dus lopen we met Niéñ, Jarred en Josie (de rest is terug naar het hostel gegaan) naar een streetfoodtentje aangeraden door TripAdvisor. Hier delen we een Sweet donut, springrolls, salty donut en nog een paar gerechten, jammer genoeg weet ik de Vietnamese namen niet meer. We nemen een biertje en schrikken van de rekening achteraf. We zitten allemaal vol met eten en een biertje en betalen 40.000vnd pp, €1,40, bizar goedkoop. Op de terugweg komen we langs dezelfde kerk als vanmiddag met de tour, nu is die wel open dus binnen gaan we even kijken. De sfeer van de rustiekgouden kerk wordt enigszins verstoord door het geluid van boren, hamers en werklui die achter het altaar druk bezig zijn. Op het pleintje voor de kerk kijken we om ons heen en ziet een van de anderen mensen zitten op een rooftopbar aan het pleintje. Als we daar aankomen blijkt het een hostel te zijn met een rooftopbar die vanwege het niet al te warme weer leeg is. Een verdieping lager is de bar, waar meer mensen zitten en we ook maar een biertje nemen. Als we vragen hoeveel het kost, is het tot ons genoegen gratis tussen 17 en 17.15. Zijn wij even op tijd (17.10). We zorgen dat we ons biertje nel drinken zodat we er nog een gratis krijgen en lopen rond 17.50 terug richting het hostel, omdat we gehoord hebben dat het bier tussen 18 en 19 daar ook gratis is. Daar aangekomen staat er tegenover de bar een tafel met kannen bier die vanuit een vat continue bij worden gevuld en bekers, selfservice, dat hoef je mij geen twee keer te zeggen. Vanavond is een Mexicaanse party, de gekleurde sombrero's worden rondgedeeld, tequila is goedkoper en de muziek wordt steeds harder gezet. Als het gratis vat op is, begint happy hour, 2 bier voor 30.000vnd, €1,15. Vietnam is tot nu toe zoveel goedkoper dan Thailand in alle opzichten. De Mexican Party is in volle gang en neemt dezelfde omvang aan als ik gisteren in aankwam, nu is het toch veel minder overweldigend dan dat ik het ervoer. Om 23u worden we me de PubCrawl naar de stad gestuurd, 100m verderop, om de rest van het hostel wat rust te geven, maar niet voordat de crew een fles vodka opent en die toch echt leeg moet voordat we weg gaan. Vanaf de bar schenken ze aan ieder die wil de mond vol en na niet meer dan 5 minuten kunnen we naar de eerste club. Binnen wordt er gedanst en gefeest, en zodra iedereen die ik ken weg gaat, ga ik ook terug naar het hostel. Op de terugweg zie ik wat mensen die ik ken bij de Bahn-mi kraam staan. Een broodje met gebakken vlees, uitjes en een beetje sla. Heerlijk. Na een goed(koop) feestje lig ik voldaan op bed en sluit mijn ogen tot het gratis ontbijt de volgende morgen.
We lopen weer verder, drinken een eggcoffee bij een goed verstopt plaatsje door een gangetje een smalle trap op. Eggcoffee wordt gemaakt met opgeklopte dooier, gecondenseerde melk en natuurlijk sterke Vietnamese koffie, echt een lekkernij als je goed mixt. Daar kwam ik achter toen ik alleen de sterke koffie nog over had. Na de typisch Vietnamese koffie gaan we lunchen met Bunh Cha noodlesoup met pork, toch wel de minst lekkere noodlesoup die ik tot nu toe gegeten heb. Er zit een kruidje in dat me niet helemaal aan staat, en wat ik de komende dagen waarschijnlijk wel vaker ga proeven. Na de lunch lopen we terug naar het hostel, waar ik nu écht van plan ben om zelf dingen uit te zoeken, als ik mee wordt gevraagd om naar musea te gaan. Het feit dat er een Vietnamese bij is helpt wel mee, zij kan eventueel vertalen en weet misschien wat leuke feitjes die we anders niet te weten waren gekomen. Over leuke feitjes gesproken, mijn nagels zijn nog nooit zo lang geweest. Ik heb ze al 3 weken niet afgebeten, wat laat zien hoe weinig stress ik hier ervaar. Heerlijk vind ik het, het staat zo veel beter om geen afgekloven korte nagels te hebben, maar vanwege tentamens en normale alledaagse stress hebben mijn nagels normaal nooit witte randen.
We lopen naar het eerste museum, de Hao Lo prison die vele soorten gevangen gekend heeft en waar tot 2000 mensen tegelijk gezeten hebben. Helaas ken ik de geschiedenis van Hanoi en van de gevangenis niet goed, dus heb ik voor mijn gevoel maar de helft van de impact mee gekregen. Na de gevangenis waren we van plan om naar het volgende museum te gaan, maar we hebben meer zin om wat te gaan eten, dus lopen we met Niéñ, Jarred en Josie (de rest is terug naar het hostel gegaan) naar een streetfoodtentje aangeraden door TripAdvisor. Hier delen we een Sweet donut, springrolls, salty donut en nog een paar gerechten, jammer genoeg weet ik de Vietnamese namen niet meer. We nemen een biertje en schrikken van de rekening achteraf. We zitten allemaal vol met eten en een biertje en betalen 40.000vnd pp, €1,40, bizar goedkoop. Op de terugweg komen we langs dezelfde kerk als vanmiddag met de tour, nu is die wel open dus binnen gaan we even kijken. De sfeer van de rustiekgouden kerk wordt enigszins verstoord door het geluid van boren, hamers en werklui die achter het altaar druk bezig zijn. Op het pleintje voor de kerk kijken we om ons heen en ziet een van de anderen mensen zitten op een rooftopbar aan het pleintje. Als we daar aankomen blijkt het een hostel te zijn met een rooftopbar die vanwege het niet al te warme weer leeg is. Een verdieping lager is de bar, waar meer mensen zitten en we ook maar een biertje nemen. Als we vragen hoeveel het kost, is het tot ons genoegen gratis tussen 17 en 17.15. Zijn wij even op tijd (17.10). We zorgen dat we ons biertje nel drinken zodat we er nog een gratis krijgen en lopen rond 17.50 terug richting het hostel, omdat we gehoord hebben dat het bier tussen 18 en 19 daar ook gratis is. Daar aangekomen staat er tegenover de bar een tafel met kannen bier die vanuit een vat continue bij worden gevuld en bekers, selfservice, dat hoef je mij geen twee keer te zeggen. Vanavond is een Mexicaanse party, de gekleurde sombrero's worden rondgedeeld, tequila is goedkoper en de muziek wordt steeds harder gezet. Als het gratis vat op is, begint happy hour, 2 bier voor 30.000vnd, €1,15. Vietnam is tot nu toe zoveel goedkoper dan Thailand in alle opzichten. De Mexican Party is in volle gang en neemt dezelfde omvang aan als ik gisteren in aankwam, nu is het toch veel minder overweldigend dan dat ik het ervoer. Om 23u worden we me de PubCrawl naar de stad gestuurd, 100m verderop, om de rest van het hostel wat rust te geven, maar niet voordat de crew een fles vodka opent en die toch echt leeg moet voordat we weg gaan. Vanaf de bar schenken ze aan ieder die wil de mond vol en na niet meer dan 5 minuten kunnen we naar de eerste club. Binnen wordt er gedanst en gefeest, en zodra iedereen die ik ken weg gaat, ga ik ook terug naar het hostel. Op de terugweg zie ik wat mensen die ik ken bij de Bahn-mi kraam staan. Een broodje met gebakken vlees, uitjes en een beetje sla. Heerlijk. Na een goed(koop) feestje lig ik voldaan op bed en sluit mijn ogen tot het gratis ontbijt de volgende morgen.