8 dec - Heerlijk rustig dagje
8 december 2017 - Hanoi, Vietnam
Om 9u word ik ondanks het feest van gisteren best goed wakker. Het gratis ontbijt is tot 10, dus ik ga even douchen en sleep mezelf daarna naar beneden om gratis te eten. Heerlijk zo'n hostel, bespaard een hoop geld. Een bakje fruit met 10.000Dong yoghurt later ga ik bedenken wat ik ga doen vandaag. Morgen wil ik de hideaways tour gaan doen, dus die moet ik boeken en verder heb ik niet veel plannen. Ik kijk in de chillarea een aflevering Game of Thrones, lever mijn was in en kom op weg naar beneden Raphael tegen die van plan is om vandaag langs allerlei tempels te lopen en vraagt of ik mee wil. Het lijkt me we leuk om wat van Hanoi te zien, dus we spreken om 12.30 af om te gaan lopen, een half uurtje naar de pagode. Als ik bij Central backpackers hostel binnenkomt zit daar Lori, een van de meisjes met wie ik naar de top van de wereld ben geklommen in Aonang, Thailand. Super toevallig, ze was op dat moment ook de tour aan het boeken en we boeken samen de 3dagen2nachten tour om morgen weg te gaan. Vreemd om dan in een totaal ander land weer dezelfde mensen tegen te komen, maar iedereen doet hetzelfde rondje ongeveer dus de kans om dezelfde mensen tegen te komen is wel groter. Als Lori kerstinkopen voor de familie gaat doen, loop ik terug naar het hostel om met Raphael Hanoi te ontdekken. Hij blijkt met anderen alvast te zijn gaan lopen, dus we kunnen bij een mausoleum wel meeten. Ik besluit eerst even te gaan eten (2 chicken broodjes voor totaal €2, prachtig goedkoop) en zeg dan tegen hem dat zij maar gewoon moeten gaan lopen en dat ik zelf op pad ga. Als eerst ga ik met mijn lange broek aan, warm is het niet, op weg naar een pagode met nog maar 25000dong op zak, €1, dat moet wel genoeg zijn, in het hostel is een ATM dus als ik terug kom ga ik daar wel pinnen. Met muziek in de oren loop ik door de met regelmaat drukke straten van Hanoi, toch wel lekker om in mijn eentje op pad te gaan. Onderweg naar de pagode loop ik langs een outdoor gym en kan het niet laten om die even te proberen; een bankdruksysteem met betonnen blokken aan de uiteinden, rekstok en betonblokken met handvaten. Na de act vervolg ik mijn weg naar de pagode, die gratis blijkt te zijn en erg rustgevend. Als ik ga zitten om mijn blog bij te werken onder het geluid van rinkelende bellen door de wind, komt er een breedlachende Vietnamese man naar me toe om een formulier in te vullen voor de verbetering van toerisme. Omdat ik de beroerdste niet ben, maar 25000dong op zak heb en mijn telefoon in mijn hand is er verder niks te stelen op mijn waterflesje na en durf ik het wel aan. Naderhand laat hij me een "ID kaart" zien van het rode kruis, waar geen meter van klopte, en een verhaal vertelt over het verkopen van tandenstokers om geld op te halen voor blinden mensen voel ik de bui al hangen. Hij tovert een boekje tevoorschijn met allemaal namen erin, afkomst en hoeveel geld ze gedoneerd hebben. Blijkbaar vonden al deze mensen het normaal om aan een random vent op straat gemiddeld 500.000dong te geven. Mijn naam schrijf ik ook maar niet op, want dan moet ik waarschijnlijk gelijk betalen. Als ik laat zien dat ik maar 25000dong op zak heb verdwijnt zijn brede lach net zo snel als hijzelf. Toch wel tevreden dat ik niet van tevoren al gepind heb. Bij de tempel is het heel rustig, geen andere slachtoffers, als ik weg loop komt er een stoet Chinezen aan en zie ik iemand geld aan hem overhandigen. Snelle manier van geld verdienen zo. Ik ga vaker een klein bedrag in een van mijn zakken doen zodat het lijkt alsof dat alles is wat ik heb.
Na de pagode loop ik naar het mausoleum waar ik in eerste instantie met Raphael afgesproken had. Ik ga eerst nog aan de kade zitten met uitzicht over de skyline van Hanoi om de blog van de afgelopen dagen bij te werken. Als het toch wat te fris wordt voor mijn T-shirt, de locals lopen met dikke jassen aan, loop ik door de spits terug naar het hostel. Daar zit ik in de chillarea als er een meisje met 2 biertjes voor m'n neus staat, ze wilde er eentje drinken, maar ze kreeg de tweede gratis vanwege het happy hour, dus bood ze die aan mij aan. Na het biertje scoor ik met Niéñ een Bahn-mi broodje; een langwerpig broodje met gebakken vlees ertussen voor €0,80, een prima goedkoop avondeten. Van 18-19 is er weer gratis bier en om 20u start de pubquiz, waar we maar al te graag aan mee doen. We hebben Niéñ in ons team, dus we hopen dat alle vragen over Vietnam gaan, dan maken we wel een kans. Helaas is die hoop van korte duur is stort ik me na de pubquiz met Raphael en Theo op een potje beerpong. Morgen word ik om 7.30 verwacht bij Central Backpacker hostel, dus als ik om 1u in bed lig bedenk ik dat je misschien slimmer was geweest om mijn krachten te sparen voor de Ha Long Bay tour.
Na de pagode loop ik naar het mausoleum waar ik in eerste instantie met Raphael afgesproken had. Ik ga eerst nog aan de kade zitten met uitzicht over de skyline van Hanoi om de blog van de afgelopen dagen bij te werken. Als het toch wat te fris wordt voor mijn T-shirt, de locals lopen met dikke jassen aan, loop ik door de spits terug naar het hostel. Daar zit ik in de chillarea als er een meisje met 2 biertjes voor m'n neus staat, ze wilde er eentje drinken, maar ze kreeg de tweede gratis vanwege het happy hour, dus bood ze die aan mij aan. Na het biertje scoor ik met Niéñ een Bahn-mi broodje; een langwerpig broodje met gebakken vlees ertussen voor €0,80, een prima goedkoop avondeten. Van 18-19 is er weer gratis bier en om 20u start de pubquiz, waar we maar al te graag aan mee doen. We hebben Niéñ in ons team, dus we hopen dat alle vragen over Vietnam gaan, dan maken we wel een kans. Helaas is die hoop van korte duur is stort ik me na de pubquiz met Raphael en Theo op een potje beerpong. Morgen word ik om 7.30 verwacht bij Central Backpacker hostel, dus als ik om 1u in bed lig bedenk ik dat je misschien slimmer was geweest om mijn krachten te sparen voor de Ha Long Bay tour.