31 dec - NEW YEAR'S EVE

Vandaag is alweer de laatste dag van het jaar! "Dit jaar is echt snel voorbij gegaan" hoor je natuurlijk van alle kanten, maar zo voel het wel. Zeker de laatste 2 maanden dat ik aan er reizen ben zijn voorbij gevlogen. Zoveel fantastische dingen heb ik gedaan in deze korte tijd en vooral de mensen met wie ik ben hebben voor een onvergetelijke ervaring gezorgd. Het ontbijt, waar ik al redelijk vroeg ben omdat ik er vroeg in lag, is het meest uitgebreide ontbijt tot nu toe; lopend buffet met keuze uit verschillende soorten fruit, toast, rijst, noodles, pancakes, cereal, het houdt niet op. Ik eet totdat ik écht niet meer kan en tijdens het eten overleg ik met Alicia over het verloop van de dag, terwijl ik nieuwe vrienden maak en met de Duitsers van Easy Tiger praat. Met Alicia spreek ik om 11u af, voor die tijd voetbal ik met de nieuwe mensen met een aan één kant verzwaarde veer, vergelijkbaar met een badminton shuttle, maar dan om mee te voetballen. De Aziaten spelen hier op straat soms ook mee. Ik wacht de bui even uit en vertrek om 11u richting Alicia met een tas met poncho en het bananashirt dat ik in Hanoi gekocht heb. Ik heb gisteren in de winkels al volledige bananenpak gezien, dus dat lijkt me perfect voor NYE. Alicia wil ook nog wat shoppen, dus daar plannen we de hele dag voor in. Voordat we aan shoppen toekomen, halen we eerst een Bahn-mi bij de Bahn-mi Queen, waarvan we gehoord hebben dat het de lekkerste in Vietnam is, waar we het achteraf zeker mee eens zijn. We lopen naar een winkel waar Alicia gisteren al leuke jumpsuits en dergelijke (terminologie van vrouwenkleren) hangen, waar ze ook bananenkleren hebben, dus dat komt perfect uit. Het winkeltje wordt gerund door een ouder vrouwtje en haar dochter. Alicia wordt helemaal wild van alle leuke kleren, terwijl ik mijn bananenshirt aan doe en een bijpassende broek pas. De hoedjes laat ik achterwege, de blauwe kleur van de achtergrond van de bananen matcht namelijk niet en ik wil ook liever een pet. Als ik in mijn bananenpak rondloop door het winkeltje, zie ik ook een soort bananentop voor vrouwen hangen. Nouja Sam is weer lekker zichzelf en past het aan, tot groot vermaak van de Vietnamese vrouwtjes. Als ik dan mijn broek verruil voor een rok komen ze helemaal niet meer bij en filmen hoe ik door de winkel loop en buiten op straat mensen de bananen outfits probeer aan te prijzen. Alicia past ondertussen bijna alles wat de winkel te bieden heeft. Ik vertrek met een broek, zij met 2 outfits die nog een beetje versteld worden, maar om 17u klaar zullen zijn. We zijn onderweg naar de markt, of in ieder geval naar het drukkere gebied. Voordat we daar zijn lopen we langs een leerwinkel, waar ik op riemenjacht moet, aangezien ik mijn andere kapot heb getrokken en het elastiek dat ik ter vervanging heb toch suboptimaal is. De riem die ik uitzoek is van buffalo-leer en voor €14 mag ik hem meenemen. De kwaliteit lijkt uitstekend, dus ik hoop hier weer een paar jaar mee te kunnen doen. De volgende winkel is weer voor mij, namelijk een bananenpet, die de outfit compleet maakt. Het drukkere gebied is echt leuk, tussen de huizen hangen Aziatische lampionnen en op het water varen roeibootjes van de ene naar de andere kant. In de straat koop ik bij 2 verschillende winkels2 soortgelijke petten die ik fantastisch vind en mijn pettentotaal op 6 brengt (2 meegenomen van de G6 en Float, 1 van Luke gekregen van A&F, een bananenpet en nu 2 nieuwe). Die Nederlandse petten draag ik sowieso al niet meer, de a&f na vandaag waarschijnlijk ook niet meer, maar weggooien ga ik ze niet. We zoeken verder naar leuke plaatsjes en komen terecht bij een podium in de maak aan het water, waar waarschijnlijk vanavond een grote happening is met nieuwjaar. Ik koop nog banen van een vrouwtje om vanavond uit te kunnen delen in mijn pakkie en dan lopen we terug naar de hostels. Waar we ons opfrissen voor vanavond. Nu is de vraag wat te doen met de rest van de avond. Bij Sunflower is er een BBQ van 17-20u met ontbeperlt drank, vergelijkbaar met Kerst dus. Bij Tribee Kinh is er ook een diner, zonder de drank inclusief en daarmee stukken goedkoper. Omdat we niet zo vroeg willen beginnen met drinken (je moet voor je gevoel wel als je er voor betaald hebt) en om goedkoper uit te zijn, schrijven we ons in voor het diner bij Tribee Kinh. Van tevoren delen we nóg een Bahn-mi voor de erge trek en drinken een coconut coffee (aanrader). Het diner is zeer uitgebreid. De spiesjes met vlees en groenten zijn niet aan te slepen, de saus is heerlijk, de broodjes vers en het hour happy. Rondom ons heen hebben wel een leuke groep verzameld, met wie na het eten druk Jenga gespeeld wordt en ik vanuit mijn ooghoek twee andere bananensuitmensen zie staan. Dolenthousiast loop ik naar ze toe en met matchende outfits is bonding nog nooit zo makkelijk geweest. Ik hoopte al meer bananen tegen te komen en een groot bananenfeest te bouwen en word later getrakteerd op nóg twee bananen! Samen maken we een berg foto's en filmpjes en besluiten met z'n alleen ook de stad in te gaan. De happening van vanmiddag blijkt inderdaad te kloppen, dus daar lopen we rond 23u naar toe, waar we om 24u in de regen met een grote groep mensen en een fles lokale Vietnamese champagne het begin van 2018 inluiden. Dit is de eerste keer dat ik op zo'n manier het nieuwe jaar vier, zoals het al met zoveel dingen de eerste keer is de afgelopen maanden. Heerlijk vind ik het. Iedereen is vrolijk, de bananen en andere fruitshirts komen overal vandaan om foto's te maken of gewoon even te dansen en gek te doen. 2017 is fantastisch geëindigd en 2018 is zo mogelijk nog beter begonnen en het reizen is nog niet afgelopen! Ik ben erg benieuwd hoe de komende dagen, maanden en daarmee het komend jaar eruit gaat zien. Ik begin er al tegenop te zien over een tijdje te moeten stoppen met reizen en weer verder te gaan met de studie. Ik ben nu namelijk bijna 2 maanden aan het reizen en daarmee is de helft al bijna bereikt, iets waar ik liever nog niet aan denk. Van tevoren had ik niet kunnen bedenken dat ik het reizen, het op pad zijn en dat allemaal in m'n eentje, zo geweldig zou vinden. Ik begin te begrijpen hoe mensen verslaafd kunnen raken, hun baan opzeggen en onderweg werken om geld te verdienen om te kunnen blijven reizen. Steeds vaker ontmoet ik mensen met zulke verhalen, wat mij wel jaloers maakt. Zo'n toekomst is niet voor mij weg gelegd. Misschien zou ik het de eerste jaren heerlijk vinden, maar op de langere termijn wil ik liever een goede baan, een vrouw, kinderen en ook mijn familie en vrienden blijven zien, iets wat de fulltime reizigers vaak niet zeggen kunnen. Zoveel nieuwe inzichten, ideeën en verschillende kijk(en?) op de wereld ben ik al tegengekomen en ik hoop er nog veel te ontmoeten. 2018; ik ga ten volle van je genieten!