30 juni - Toet toet toeter

Wat een lekker nachtje, een normaal bed, geen houten kont, geen bittere koude en genoeg ruimte voor mij en mijn aura. Met een handdoek, zeep, tandenborstel en tandpasta loop ik de kamer uit en neem beneden weer een heerlijk verfrissende (lees: koude) douche. Na de douche bestel ik ontbijt, waar ik Emma tegenkom (die slaapt in een andere kamer) , waar anders dan bij de plek om te eten. Voor vandaag hebben we nog geen vaste plannen, we willen en scooter huren en rondscooteren, maar waarheen weten we nog niet. Waarschijnlijk gaan we op zoek naar een strand in de buurt en daar de hele dag liggen bakken, niks op aan te merken. Voor vandaag heb ik nog wel één target, namelijk het vinden van slippers. De Rinjani heeft gezorgd voor blaren op mijn kleine tenen, wat het loopplezier op schoenen niet bevordert. Waarschijnlijk had ik ook zonder blaren beneden kunnen komen, maar dat was minder leuk geweest.
We ontbijten met een deel van Emma's meidengroepje, die zelf al wat meer plannen hebben dan wij, we vragen of ze mee willen met onze vage plannen, maar misschien heb ik ze afgeschrikt want we gaan met z'n tweeën op pad vandaag. We doen het rustig aan, we hebben geen haast. Ik lees een boekje aan het zwembad, wissel van kamer, Emma haalt haar vest op dat ze heeft laten liggen bij ons vorige hostel en als ze terugkomt zegt ze dat ze een winkeltje voor slippers met een stoffen tussen-tenen-stukje heeft gevonden, daar moeten we zeker even langsscooteren dan zo! Rustig aandoen is het sleutelwoord vandaag, van andere backpackers krijgen we tips over waar we heen moeten, we gaan westerlijk vandaag, naar Soolong Balanak(?), een mooi populair strand op een half uurtje rijden. "Vanavond" om 17u meeten we met de rest van het groepje bij een sunsetpoint ten oosten van het hostel, dus zullen we weer een stukje moeten scooteren om daar te komen, wat zeker geen straf is met deze omgeving en dit weer. We blijven eigenlijk net wat langer hanger dan gepland, het rustig aandoen heeft ons in de bil gebeten en er zijn teveel leuke mensen om mee te praten. We ontmoeten nog 2 Belgische meiden (Wiebe en Emma), Wiebe studeert ook geneeskunde in België, dus we hebben het wat over de verschillen tussen onze opleidingen. Hun bagage is nog niet aangekomen, terwijl ze gisteren zelf wel zijn aangekomen. Ze missen schone kleren en vooral een bikini allebei, maar de bagage zou er morgen wel moeten zijn, dus nog geen nood aan de man, alhoewel het wel erg vervelend is. We geven aan waar we vanavond de sunset gaan kijken en ze zeggen daar misschien ook wel naar toe te komen.
We gaan dus later weg dan gepland (13u), niks aan de hand natuurlijk, maar nu kunnen we korter oo het strand liggen, zucht... first world problems... We huren een scooter, gooien 'm vol met benzine (30k, €2) waar we eigenlijk bijna 2 dagen op kunnen rijden maar we nemen geen risico. We rijden langs het winkeltje dat Emma gevonden heeft en ik koop een paar prachtige slippers voor nog geen €4, heerlijk land dit. Met een heerlijk bries bakken we onderweg naar het strand, het blijkt moeilijker te vinden dan gedacht, zeker als je de afslag mist. Op het eiland zijn zo weinig wegen dat kruispunten en afslagen bijna niet voorkomen, dan is het natuurlijk weer aan team Samenemma om het voor elkaar te krijgen om op een parallelweg te komen. Als we daar na 20 minuten en 2 "verkeerde" prachtige stranden achterkomen, keren we om en rijden we toch naar het vooral bedoelde, ándere prachtige strand toe. We komen tegelijk aan met Kim en Eveline, die Emma al eerder ontmoet heeft en vooral Kim lang gesproken heeft en het goed mee kon vinden. We hebben allemaal wel zin om gewoon met onse eigen groep te chillen volgens mij, dus gaan de meiden op het strand liggen bakken, terwijl een vent ons twee bedjes probeert aan te smeren voor 100k, maar ondanks dat we bedjes willen, weten we dat dat goedkoper kan. We hebben namelijk schaduw nodig om niet als een kreeft op de scooter terig te zitten. Iets verderop vinden we nog meer bedjes, vinden is een groot woord want ze staan overal. We vragen aan de jonge vent hoeveel ze kosten. Hij loopt naar ons toe zegt met fluisterende stem dat het normaal 100k is zoals bij de andere plekken, maar dat wij ze voor 50k mogen huren voor de dag. Deal. We bestellen gelijk een mix juice en banana juice, ploffen op onze bedjes in de schaduw en genieten van het uitzicht op het strand, water, spelende kinderen en wat oudere jongens die elkaar in de golven duwen. Kim en Eveline komen recht voor onze neus liggen, zitten we toch een beetje bij elkaar. We brengen de dag door met helemaal niks doen. De spierpijn in mijn benen is al wel aanwezig, masr ik weet dst het de komende dagen nog erger zal worden, dus weinig bewegen is mijn motto voor de dag. We wisselen het zwemmen af, letten even op de spullen van Kim en Eveline en bestellen eten (pegetables curry en gado-gado, dat laatste is een groentegerecht met tempe en pindasaus, zeker aan te raden). Het plan is om rond half vijf weg te gaan om op tijd bij de sunset te komen om al die mensen te ontmoeten.
Er druppelen meer vrienden van de dames binnen en tegen vieren staan er een hoop mensen om onze bedjes heen. Emma en ik wisselen een blik dat het zo wel tijd wordt om te gaan, betalen en rijden weer net wat later dan verwacht weg van het strand. We hebben contactgegevens uitgewisseld en sturen Kim de locatie van de sunset. Emma en ik hebben inmiddels door dat het wel even zal duren voordat al die mensen gemobiliseerd zijn, dus rijden alvast weg om in ieder geval wel op tijd te zijn. Het wordt een kleine (maar altijd voorzichtige) race tegen de zon. We komen aan bij de plek terwijl we nog net genoeg zon overhebben en zien dan dat het de bedoeling is dat we een heuvel opklimmen. Emma stuurt mij vast vooruit om dé foto te maken voordat ze zelf aan de klim begint en als ik boven ben is de zon precies achter een wolk boven de berg verdwenen, die er 5 minuten geleden nog niet was. Emma komt ook boven en samen genieten we van de kleuren van de wolken boven de bergen naast het strand. Wat een plaatjes zien we toch elke dag. Kim, Eveline en anderen komen dan ook aan en we schieten nog wat instagram-waardige foto's, waarna we onder het vluchtig verdwijnen van het zonlicht terug rijden naar Kuta om samen wat te gaan eten. We komen tercht bij Boomburger, een soort snackbar waar je voor totaal 27k (€1,80) frietjes en een burger kunt kopen. Tijdens het wachten op het eten halen we koekjes en noodels voor op de boot bij een supermarktje. Dat is ons door meerderen aangeraden omdat je tussen de lunch (12u) en avondeten (19u) geen eten krijgt, dus rekenen we op 1 pakje noodles per dag en 4 pakken koekjes. Desnoods delen we wel. De noodles blijken we achteraf helemaal niet nodig gehad te hebben, de koekjes zijn inderdaad opgedeeld. 
Bij de boomburger hebben we de mushroom vegetable burger besteld omdat we hoorden dat het vlees misschien geen vlees is en deze wel lekker schijnt te zijn, wat ook zeker klopt. Vol(daan) betalen we het schijntje en splitten op na het eten. De andere mensen zitten allemaal in andere hostels en Emma en ik moeten nog flink wat flappen uit de muur halen om de tour te kunnen betalen en nog wat geld daarnaast over te houden. Eveline start morgen ook met de tour, dus die zullen we nog wel veel zien deze dagen, we hebben nu al vrienden gemaakt voor op de boot! We pinnen allebei 4miljoen, 2,4 voor de tour en genoeg geld voor eventuele andere kosten en aankomst op Flores over 4 dagen. In het hostel maken we het allebei niet te laat voor ons vroege pickup om 9.30am. In ons hostel is vandaag ook Tim gekomen, dus drink ik met hem nog een biertje aan het zwembad voordat we allebei naar bed gaan. Nog een beetje uitrusten en een goede nachtrust voordat we de boot op gaan morgen!