24 nov - What to do?
24 november 2017 - Bangkok, Thailand
Een goed feestje betekent meestal ook een mindere volgende dag. Dat viel eigenlijk reuze mee, geslapen als een roos voor 4,5u tot ik wakker werd van de zon en niet meer slapen kon. Na een warme douche, kreeg ik een koude bij de receptie. Ik had geboekt voor 1 nacht, dus toen ik vanochtend wilde bijboeken voor nog een nacht bleek dat het hostel nokvol zat en ik dus om 12u de kamer uit moest zijn. Dat was even balen, maar niet alles kan op rolletjes lopen natuurlijk. Omdat ik geen zij heb om ver te lopen met m'n backpack zoek ik een hostel in de buurt. Een stukkie verderop zit een hostel voor de helft van de prijs, met een cijfer van 8,7 op Hostelworld, dus besluit ik daar te slapen vanacht. Ik heb met twee van de drie Belgische meiskes (Hanne en Fien) afgesproken om te lunchen vandaag. Ze vliegen naar huis om 20 en kunnen wel wat gezelschap gebruiken tussen de aankomst met de bus (6u 's ochtends) en de vlucht. Om 12 komen ze dan eindelijk aan. De bus had allemaal problemen, waardoor ze 6u vertraging opgelopen hebben. Echt leuk om ze weer te zien na een week, jammer dat ze gelijk vandaag al weer terug gaan naar België (vinden ze zelf ook, maar de plicht roept). Samen lopen we op weg naar Khaosan Road langs het hostel dat ik online gezien heb, boek gelijk een kamer en lopen door om wat te gaan eten.
Gisteren in Mad Monkey allemaal leuke mensen ontmoet, dus daar wil ik nog wel even mee chillen. De staff zegt dat ik prima mag komen, ondanks dat ik geen kamer heb, dus ik zet m'n spullen bij "Born to be Free", waar overigens een hele relaxte vent werkt die vanaf moment 1 al bro zegt en alles cool vindt.
Khaosan Road is toch wel veel rustiger op dit uur van de dag, de dames halen hun laatste Thaise maaltijd, terwijl ik met een brak hoofd een hamburger probeer te eten. In België is het blijkbaar acceptabel om vanaf 11 al alcohol te drinken (althans dat vertellen ze me), dus we bestellen er een biertje bij, waar ik nog meer moeite mee heb dan de hamburger. Na de lunch halen we een fruitshake bij een ander tentje en lopen rond 14u weer terug naar het hostel. Ze willen op tijd naar het vliegveld gaan, met het verkeer in Bangkok weet je nooit hoe lang je onderweg bent. Met pijn in m'n hart neem ik afscheid (ze zeggen m'n blog te lezen) van mijn favoriete zuiderburen en we spreken af om een Utrecht-Gent uitwisseling te doen.
Nu wordt het tijd om wat te gaan regelen voor de rest van m'n trip. Ik besluit om morgen naar Krabi in het zuiden te gaan en later naar Khao Sok National Park, hele mooie natuur schijnt. Dan kan ik vanaf daar makkelijk door naar Koh Tao en Koh Phangan, om met de Canadese meisjes weer te meeten. Ik breng m'n spullen over naar het nieuwe hostel (ik had ze voor het gemal laten liggen bij Mad Monkey) en ga op zoek naar een bus naar Krabi voor morgenavond. Een man bij het hostel verteld over TAT, een Thaise toeristen agency die goed schijnt te zijn en een routebeschrijving. Maar op de kaart kan ik het niet vinden en de routebeschrijving ben ik halverwege alweer vergeten, verloren loop ik een beetje rond als ik word aangesproken door een goed Engels sprekende Thaise man dus mij verteld over de highlights van Bangkok en dat het vandaag gratis is omdat het "Buddhadag" is. Bij zijn gladde praatjes heeft hij een bloknootje en een pen om het een en ander op te schrijven voor me. Voor 40thb zou ik alleen vandaag worden rondgeleid door een persoonlijke tuk-tuk langs de tempels. Toevallig komt er precies eentje aanrijden en word ik er bijna ingeduwd. Daar ben ik niet van gediend, dus besluit om weg te lopen en zeg de tour wel lopend te doen. Toen ik voor m'n vertrek las over scams was er een scan die zoiets beschreef. Een behulpzame Thai komt je helpen we uitstapje te maken naar tempels in de buurt, terwijl het toevallig een feestdag is waar je niemand over gehoord hebt. Met wat overtuigingskracht en mijn kop groter zijn, loop ik gewoon weg, geen zin om op m'n tweede dag alleen al beroofd te worden. Omdat ik de TAT niet kan vinden google ik wat het is en kom erachter dat er met TAT ook veen gescamd wordt, dus ik loop naar dezelfde agency waarmee ik ook naar Koh Tao ben gegaan om een busticket naar Krabi te boeken, €22 en morgen vertrek ik. Ik ga weer bij Mad Monkey zitten om m'n blog bij te werken en heb vanavond met 2 Nederlandse meisjes (Romée en Hester) die ik ken van geneeskunde in Utrecht afgesproken om wat te gaan eten. We eten bij een westers tentje waar de spaghetti volgens de dames wel smaakt en ik de beste Massaman-curry eet tot nu toe (mocht wel iets minder zoet en iets pittiger), terwijl ik alle highlights van Vietnam hoor en tips krijg over de dingen die ik zeker moet doen. Ze zijn daar een maand geweest, onderandere tijdens de typhoon die het zicht onderwater tijdens het duiken voor mij verminderde. Ik krijg horrorfilmpjes te zien over hoe de typhoon het hostel verwoest, regent binnen en hoe het er achteraf uit ziet. Ze hebben geluk gehad dat ze in een goed resort zaten op dat moment, in het dorpjes naast hen zijn zelfs mensen omgekomen.
Hester voelt zich al een aantal dagen niet zo lekker, dus na het eten lopen we terug naar hun hostel, waar een groep backpackers zit te kaarten (onder wie 3 Nederlanders, hoe kan het ook anders), Romée en ik spelen wat potjes mee terwijl Hester op bed gaat liggen. Vervolgens gaan we met z'n allen Khaosan Road herontdekken, waar we het beste feestje vinden tot nu toe (vrijdagavond natuurlijk). Het is reusachtig druk en mensen staan buiten op straat te feesten met de muziek van de cafés van binnen. Bier vloeit rijkelijk en de tientallen schorpioenvrouwtjes weten tot op ergering toe niet van ophouden. Khaosan Road is nu zo veel drukker en leuker dan eerdere dagen, het is bijna niet te vergelijken. Als de muziek buiten stopt, stoppen wij er ook mee, na een chicken kepab en wat pad Thai later, gaan we terug naar onze hostels. Morgen ga ik met de bus naar Krabi, waar ik nog geen idee heb wat ik ga doen, maar ik hoor dat Khao Sok National Park erg mooi is, dus waarschijnlijk ga ik daar heen.
Gisteren in Mad Monkey allemaal leuke mensen ontmoet, dus daar wil ik nog wel even mee chillen. De staff zegt dat ik prima mag komen, ondanks dat ik geen kamer heb, dus ik zet m'n spullen bij "Born to be Free", waar overigens een hele relaxte vent werkt die vanaf moment 1 al bro zegt en alles cool vindt.
Khaosan Road is toch wel veel rustiger op dit uur van de dag, de dames halen hun laatste Thaise maaltijd, terwijl ik met een brak hoofd een hamburger probeer te eten. In België is het blijkbaar acceptabel om vanaf 11 al alcohol te drinken (althans dat vertellen ze me), dus we bestellen er een biertje bij, waar ik nog meer moeite mee heb dan de hamburger. Na de lunch halen we een fruitshake bij een ander tentje en lopen rond 14u weer terug naar het hostel. Ze willen op tijd naar het vliegveld gaan, met het verkeer in Bangkok weet je nooit hoe lang je onderweg bent. Met pijn in m'n hart neem ik afscheid (ze zeggen m'n blog te lezen) van mijn favoriete zuiderburen en we spreken af om een Utrecht-Gent uitwisseling te doen.
Nu wordt het tijd om wat te gaan regelen voor de rest van m'n trip. Ik besluit om morgen naar Krabi in het zuiden te gaan en later naar Khao Sok National Park, hele mooie natuur schijnt. Dan kan ik vanaf daar makkelijk door naar Koh Tao en Koh Phangan, om met de Canadese meisjes weer te meeten. Ik breng m'n spullen over naar het nieuwe hostel (ik had ze voor het gemal laten liggen bij Mad Monkey) en ga op zoek naar een bus naar Krabi voor morgenavond. Een man bij het hostel verteld over TAT, een Thaise toeristen agency die goed schijnt te zijn en een routebeschrijving. Maar op de kaart kan ik het niet vinden en de routebeschrijving ben ik halverwege alweer vergeten, verloren loop ik een beetje rond als ik word aangesproken door een goed Engels sprekende Thaise man dus mij verteld over de highlights van Bangkok en dat het vandaag gratis is omdat het "Buddhadag" is. Bij zijn gladde praatjes heeft hij een bloknootje en een pen om het een en ander op te schrijven voor me. Voor 40thb zou ik alleen vandaag worden rondgeleid door een persoonlijke tuk-tuk langs de tempels. Toevallig komt er precies eentje aanrijden en word ik er bijna ingeduwd. Daar ben ik niet van gediend, dus besluit om weg te lopen en zeg de tour wel lopend te doen. Toen ik voor m'n vertrek las over scams was er een scan die zoiets beschreef. Een behulpzame Thai komt je helpen we uitstapje te maken naar tempels in de buurt, terwijl het toevallig een feestdag is waar je niemand over gehoord hebt. Met wat overtuigingskracht en mijn kop groter zijn, loop ik gewoon weg, geen zin om op m'n tweede dag alleen al beroofd te worden. Omdat ik de TAT niet kan vinden google ik wat het is en kom erachter dat er met TAT ook veen gescamd wordt, dus ik loop naar dezelfde agency waarmee ik ook naar Koh Tao ben gegaan om een busticket naar Krabi te boeken, €22 en morgen vertrek ik. Ik ga weer bij Mad Monkey zitten om m'n blog bij te werken en heb vanavond met 2 Nederlandse meisjes (Romée en Hester) die ik ken van geneeskunde in Utrecht afgesproken om wat te gaan eten. We eten bij een westers tentje waar de spaghetti volgens de dames wel smaakt en ik de beste Massaman-curry eet tot nu toe (mocht wel iets minder zoet en iets pittiger), terwijl ik alle highlights van Vietnam hoor en tips krijg over de dingen die ik zeker moet doen. Ze zijn daar een maand geweest, onderandere tijdens de typhoon die het zicht onderwater tijdens het duiken voor mij verminderde. Ik krijg horrorfilmpjes te zien over hoe de typhoon het hostel verwoest, regent binnen en hoe het er achteraf uit ziet. Ze hebben geluk gehad dat ze in een goed resort zaten op dat moment, in het dorpjes naast hen zijn zelfs mensen omgekomen.
Hester voelt zich al een aantal dagen niet zo lekker, dus na het eten lopen we terug naar hun hostel, waar een groep backpackers zit te kaarten (onder wie 3 Nederlanders, hoe kan het ook anders), Romée en ik spelen wat potjes mee terwijl Hester op bed gaat liggen. Vervolgens gaan we met z'n allen Khaosan Road herontdekken, waar we het beste feestje vinden tot nu toe (vrijdagavond natuurlijk). Het is reusachtig druk en mensen staan buiten op straat te feesten met de muziek van de cafés van binnen. Bier vloeit rijkelijk en de tientallen schorpioenvrouwtjes weten tot op ergering toe niet van ophouden. Khaosan Road is nu zo veel drukker en leuker dan eerdere dagen, het is bijna niet te vergelijken. Als de muziek buiten stopt, stoppen wij er ook mee, na een chicken kepab en wat pad Thai later, gaan we terug naar onze hostels. Morgen ga ik met de bus naar Krabi, waar ik nog geen idee heb wat ik ga doen, maar ik hoor dat Khao Sok National Park erg mooi is, dus waarschijnlijk ga ik daar heen.