23 dec - Yen Minh naar Ha Giang naar Hanoi

Vanochtend word ik toch enigszins gedehydrateerd wakker en hoop op een warme douche, maar kom van een koude kermis thuis als de douche na 15 seconden ijskoud wordt omdat al het warme water al verbruikt is. Maarten heeft op de begane grond gedoucht waar een reusachtige badkamer is met een bad, waar ik na mijn koude douche toch nog een beetje warm kan worden. Na een dubbel ontbijt, ze bleven de pannenkoeken en omeletten maar aanbrengen, is het weer tijd om onze stalen rossen te bestijgen. Het weer ziet er een stuk minder uit dan gisteren, wolken, mist, en algeheel koud. Ook zijn we allebei erg moe van 5 dagen rijden, rijstwijn en koude nachten. We besluiten gewoon terug naar Ha Giang te rijden en geen detours te doen vandaag. De hele route hebben we al een keer gereden, dus veel foto's hoeven we ook niet te maken. Om 11u gooien we de tank vol en stappen met (voor mij in ieder geval) een beetje tegenzin op onze motoren voor de rit van ongeveer 80km. Na een uur rijden komen we in een stadje waar we weer instant noodles eten. Dat hadden we echt nodig, we merkten dat de vermoeidheid ons reactievermogen aantastte, het werd bijna onveilig om te rijden. We knappen op met een portie noodles en me vernieuwde energie kunnen we de tocht naar Ha Giang afmaken. De reis heeft eigenlijk een dag te lang geduurd, vandaag hadden we er allebei voor het eerst niet echt zin in, ook door het weer. In de bergen vroren onze tenen en benen er bijna vanaf. Met snelheid rijden en zeker met lichte mist wordt het erg snel erg koud. De drie lagen houden mijn lichaam wel warm, maar de spijkerbroek is toch wat frisjes. Wel houden de kniebeschermers veel wind tegen. Als we een bordje zien met 20km tot Ha Giang, rekenen we uit hoe lang dat nog is. Direct daarna komen we op een grote weg waar we lekker door kunnen rijden en zijn veel eerder in Ha Giang dan verwacht. Vandaag heb ik precies nul filmpjes met mijn camera gemaakt. De weg kende ik al en met het weer was het ook minder mooi geworden. We halen een broodje en rijden naar het busstation om de bus naar Hanoi te boeken. Dat wilden we vanochtend al doen, maar toen konden we niet bellen omdat we geen tegoed op onze simkaarten hebben om de prijs van 4ct/min te betalen. Bij het busstation boeken is veel goedkoper dan via het hostel (€8 vs €12). We boeken de bus van 17.15u, het is nu 14.45u, genoeg tijd om onze motoren in te leveren, tassen op te halen en een half uur te lopen naar het busstation vanaf het hostel. Het inleveren van de motoren levert geen problemen op. Het vastgelastte pedaal wordt niet opgemerkt, we krijgen de borg min de 3 extra dagen terug en verkopen onze handschoenen aan 2 mensen die de loop morgen gaan doen voor de helft van de prijs, zelf heb ik ze hopelijk niet meer nodig en ruimte heb ik er ook niet voor in mijn backpack. We lopen naar het hostel waar we onze tassen en de tas van Floran ophalen, zelf had ze daar geen tijd voor en ze zou met haar motor doorrijden naar Hanoi, wat zonder extra tas al een hele kluif is. Natuurlijk moeten we alsnog haasten naar de bus, met die extra tassen is het half uur lopen na een moeizame dag een behoorlijke activiteit. We halen onderweg koekjes en water voor in de bus en komen in een bijna lege bus naar Hanoi te zitten, ook wel eens lekker. Onderweg naar Hanoi luisteren we kerstmuziek om in de stemming te komen (Driving home for Christmas) en hebben met een andere backpacker al afgesproken een taxi te delen naar het hostel. Na een lange rit aangekomen in Hanoi, waar we afgezet worden vlak bij er busstation. We proberen en grabtaxi bestellen omdat dat veel goedkoper is dan een normale taxi, maar de meeste chauffeurs spreken geen woord Engels en daarom is het best lastig om duidelijk te maken waar ze je precies op moeten pikken. Omdat de eerste chauffeur ons niet vinden kon, zijn we voor de tweede maar gaan lopen op weg naar een herkenbaar punt waar we wel opgepikt werden en erg goedkoop afgezet zijn bij ons hostel, waar we direct konden gaan slapen. Morgen hebben we al gereserveerd bij Vietnam Backpackers hostel, waar Floran en Valerie al ingecheckt zijn. Voor het slapen haal Maarten nog een straatdiner, waarna we na een intensieve week eindelijk een normaal lekker bed hebben gevonden (zacht in vergelijking met de normale bedden in Vietnam, ik vind het eigenlijk al te zacht omdat de harde bedden me best goed bevallen).