22 nov - SPIN ETEN OP KHAOSAN ROAD

Gisteren echt een leuke avond gehad. De rooftopbars staan nog vers in mijn geheugen als ik wakker word rond 11, ga douchen en daarna met Jasper en Luke op jacht ga naar een ontbijtje. Jasper heeft gehoord dat vlakbij een heerlijk restaurant/bakkerij zit, dus daar gaan we naar toe om worstenbroodjes en andere lekkernijen te halen. Als we binnenlopen is het, zoals veel winkels in deze buurt, super chique en mooi ingericht, kom ik daar weer binnen in m'n korte broek en T-shirt. Op tafels zie ik voor mensen borden met een goed uitziende pasta en lasagne staan, het bakkershoekje is iets verder, waar broodjes, gebakjes en stukken pizza liggen opgesteld. De pizza trekt meteen de aandacht van Luke en mij, slices zo groot als een derde pizza. Als Luke besluit om een stuk te nemen, kan ik niet anders dan dat als excuus gebruiken om ook een stuk te eten. Jasper koopt 3 "worstenbroodjes", broodjes met bacon erin, om boven in het appartement op te eten. Luke en ik eten onze slice buiten gelijk op, een goed begin van de dag. Boven krijgen we van Chantal weer een super uitgebreid ontbijt met de worstenbroodjes, gekookte eitjes, heerlijke sneetjes normaal brood, la vache qui rit, paté, vers fruit en een goede kop koffie. Het ontbijt is een brunch geworden, want het is inmiddels 13u en Luke en ik wilden om 14u de Co van Kessel fietstocht gaan doen door Bangkok, Jasper heeft die al gedaan, dus ging niet mee. Om 13.20 lopen we naar beneden, bestellen een taxi bij de frontdesk en laten zien waar we heen moeten. De taxichauffeur spreekt bijna geen woord Engels, kent Co van Kessel niet en ook het enorme winkelcentrum dat er naast ligt doet geen belletje rinkelen. Inmiddels is het al 13.35 en moeten we haast maken om op tijd te komen. Op mijn Nederlands ingestelde google maps zie ik 20m verderop in de buurt een Thais woord staan, dus ik wijs daarnaar en zeg in simpel Engels dat we daar heen willen. De taxichauffeur kijkt ons verbaasd aan en zegt "skool", blijkbaar is het een Thaise school, dus we zeggen Ja en rijden maar want we zijn al laat. Hij begint te lachen en vindt het maar wat vreemd dat 2 westerse toeristen naar een Thaise school willen. Onderweg houd ik zoals gebruikelijk Maps.me bij de hand om zeker te zijn dat we goed rijden (een app waar je een kaart van een stad kunt downloaden en via alleen GPS kunt zien waar je bent zonder data te gebruiken). Als de taxichauffeur naar rechts wilt ipv naar links vlakbij onze bestemming zeg ik dat we zo goed zijn, we betalen en lopen door naar Co van Kessel. Binnen zien we natuurlijk alleen maar Nederlanders en Belgen, die pik je zo uit de menigte in Bangkok. Er is nog plaats voor de tour over 10 minuten, kiezen ons fietsen en gaan zoals het echte Nederlanders betaamd op de fiets Bangkok ontdekken. Wel fijn dat iedereen uit de Benelux komt en dus kan fietsen, dat scheelt weer ongelukken. We worden verteld om achter elkaar te fietsen als een slang, omdat het verkeer in Bangkok totale chaos is, zoals ik al eerder verteld heb. In een slang gaan we op pad, we rijden door de achterafstraatjes van Bangkok, straatjes waar ik normaal gesproken niet in zou gaan lopen omdat ik zou denken beroofd te worden, maar met deze fietstour kan dat allemaal wel. De straatjes zijn smal, leiden ons langs repairshops met bergen oud en verroest ijzer voor de deur, stinkende straten met viswinkels en vervallen huizen waar wel mensen wonen. We rijden door een straatje van 1m breed, waar een boom op de weg bijna de hele breedte inneemt. Het is een heilige boom van Buddha, een speciaal soort boom dat onder andere hier in Thailand groeit. Die bomen worden niet omgehakt, dus wordt er omheen geleefd, wat inhoudt dat er in de boom een deur zat naar een huis. We komen langs Chinatown waar we een Chinese tempel zien en een dienst (ik weet niet of je dat in deze cultuur ook zo noemt) aan de gang is. Alles wordt voor ons geregeld op deze tour, de gidsen kopen water voor ons als we dat vragen en geven ons allerlei snacks; gefrituurde bananen en zoete aardappels, chips, lokale pindakoekjes en blaadjes zeewier. Als we verder fietsen raken we aan de praat met 2 Nederlandse zusjes, die toevallig ook met nieuw jaar in Sydney zijn, net zoals Luke en Jasper. Het valt me echt op dat er zo veel mensen zijn die dezelfde ideeën hebben voor zo'n reis als jij. Na Chinatown komen we bij de boekenmarkt, waar honderden bloemen liggen opgesteld om verkocht te worden om te offeren aan Buddha. We mogen dan ook de bloemen niet aanraken en er niet aan ruiken, omdat je dan de geur van de bloemen steelt die voor Buddha bedoeld is. De bloemen op de markt zijn allemaal dezelfde oranje, gele en paarse bloemen. Elke dag wordt er gebeden, dus elke dag zijn er bloemen nodig, een hele goede business verteld een van de gidsen. Voor dit geloof zijn er niet bepaalde dagen waarop missen zijn zoals bij de kerk op zondag, je mag zelf bepalen op welke dag je bidden gaat. We fietsen naar de rivier toe en gaan met de veerboot naar de overkant, waar een tempel staat met de op 2 na grootste zittende Buddha van Thailand. Het gevaarte is 16m hoog, goudkleurig en reusachtig indrukwekkend. We worden verteld hoe we moeten bidden en mogen een wens doen. Buiten hangt een grote bel die onze wens uit laat komen als we hem 3 keer luiden. Dus staan we met alle toeristen in en rij om 3 keer de bel te laten klinken. Binnen in de tempel kun je je toekomst laten voorspellen aan de hand van een bakje met stokken. Als je die schudt en er valt er 1 uit, kun je kijken welk nummer (1-30 ongeveer) het is, kijken op de muur welk Thais briefje erbij hoort en dat is dan je toekomst. Ze variëren van 100% goed tot 100% slecht. De gidsen vertellen dat een toerist de vorige keer een 100% slechte trok en in huilen uitbarstte. Luke is de enige die het aandurft om zijn geluk laten testen. Blijkt een goeie keuze, 80% goed, waarin zijn wensen uitkomen en even moet wachten op echt geluk. Het enige nadeel is dat hij het volgende "gevecht" (lekker breed interpreteerbaar) dat hij aan gaat zal verliezen. Het is maar goed dat hij geen echt blanke huid heeft, want een voor een blanke was het kaartje 100% slecht geweest. Of de gids het zelf verzonnen heeft weten we natuurlijk genoeg niet. Na de Buddha fietsen we door, verder door de kleine en soms wat grotere, meer chaotische straten. Met een andere boot gaan we weer terug over de rivier en om 17.15 zijn we klaar. We hebben om 18.15 bij Empire Tailors afgesproken met Jasper om onze gemaakte pakken op te halen. Mocht je in Bangkok willen reizen, doe dit dan niet tijdens de spits van 17-19. Het lijkt wel alsof alle 20 miljoen mensen tegelijk de straat op gaan waardoor alles muurvast staat. Luke en ik pakken een taxi, maar dit blijkt een slecht idee te zijn en na 20 min nog geen kilometer opgeschoten te zijn stappen we uit en lopen we naar het dichtstbijzijnde tramstation om die verschrikking weer te overwinnen. Drukte alom in de trein, sardientjes in een blik. Uiteindelijk komen we om 18.40 aan bij de tailor, waar onze grote vriend al met Jasper op ons staat te wachten. Ik pas de broek die korter is gemaakt en Luke zijn linnen jasje waarna we betalen en weer hetzelfde stuk in de spits met de tram naar huis moeten. Thuis aangekomen laten we onze aanwinsten aan Chantal zien en neemt ze ons mee uit eten naar een restaurant in de buurt. Vanavond willen we niet te laat naar de stad aangezien het om 2u dicht gaat. Na het eten drinken we nog een koffietje en gaan we rond 21.30 naar de stad, wat in Nederland minstens 2 uur te vroeg zou zijn. Ik ben van plan om vanavond insecten te gaan eten omdat je dat hierop straat gewoon kopen kunt en ik dat een keer moet proberen. Jasper wil er niks van weten en Luke neemt misschien ook wel een hapje. Als we Khaosan Road oplopen worden we bijna de tailorwinkels ingetrokken door opdringerige verkopers, worden de lachgas ballonnen in onze gezichten geduwd en zijn de biertjes op elk wapperend bord even duur. Het duurt niet lang voor we de eerste verkoper met schorpioenen zien staan en ik me niet kan inhouden om er een te kopen. Die beesten zijn zo'n 10cm lang en zitten op een grote sateprikker als een tussendoortje. Ik mag de eerste hap nemen en hap een van de scharen eraf. Toch wel dat eerste moment van aarzeling overwinnen om zo'n groot insect in je mond te stoppen. Schorpioenen blijken heel knapperig te zijn. In de scharen zit geen vlees en dus eet je alleen maar schaal. Na 5 uur kauwen kan ik eindelijk de taaie hap doorslikken. Luke eet ondertussen de andere schaar op en Jasper gruwelt terwijl hij ons filmt. In het lijfje van het beest zit meer vlees en smaakt wat beter maar is niet minder taai. De smaak kan ik niet echt omschrijven, geen kip in ieder geval wat ik vaker heb gehoord. Luke wordt ondertussen een vogelspin onder zijn neus geduwd waar hij nog erger van schrikt en al helemaal geen eetlust meer heeft.
As we daarna weer van Khaosan Road aflopen om een rustiger barretje te vinden zijn we allebei een beetje misselijk, maar toch wil ik wel een spin proberen later op de avond. Bij het barretje drinken we een biertje, waarna we weer terug lopen naar Khaosan Road om ons in de drukte te mengen. Daar vinden we nog 2 andere barren en dan is het voor mij tijd om een spin te proberen. Als Jasper en Luke zich even omdraaien koop ik in een opwelling zo'n groot insect. Het lijfje is ongeveer 2 cm en met pootjes en al zo'n 12 cm doorsnede. Het beestje is niet harig of iets dergelijks want het is gefrituurd. Jasper en Luke kijken angstvallig toe terwijl ik zonder veel aarzeling de kop en 3 pootjes van het beest af bijt. De biertjes die we van tevoren gedronken hebben geven wel wat moed, moet ik toegeven. De spin smaakt zelfs beter dan de schorpioen omdat het minder alleen maar knapperig is en er meer smaak aan zit. Ook dit smaakt niet echt naar kip, maar zeker niet verkeerd. Alleen het idee dat het een spin is is vies. Het lijfje is super taai, niet door te slikken, dus na 5 min kauwen spuug ik het maar uit, want anders zou ik nog over mijn nek gaan ook. We gaan op zoek naar een club en vinden die natuurlijk op de intense Khaosan Road. Binnen zijn veel Thaise meisjes, alhoewel je je af moet vragen of het meisjes zijn. De meest knappe meisjes hebben de grootste kans om een ladyboy te zijn vanwege de plastische chirurgie heb ik gehoord. Om half 4 hebben we het wel gezien en gaan we terug naar huis, blijkbaar blijft het toch nog later dan 2u doorgaan. Het was een intense dag waarop ik veel beleefd heb en het eten van grote insecten van de bucketlist af kan strepen. Morgen uitbrakken en in ons nieuwe pak een foto maken op de dak van het appartementencomplex waar we in zitten.