20 jan - Boats, beers and beaches

20 januari 2018 - Phu Quoc, Vietnam

Ruim op tijd zitten we beneden te wachten op de start van de tour. Adryan en ik zijn zelfs zó op tijd dat we het ontbijt over slaan. We rijden naar het zuiden, waar we op een boot geladen worden en met de zon op onze hoofd de haven uit varen. Op het bovendek staat luie ligstoelen, waar Fieke en ik te laat voor zijn omdat we als laatste de boot op gingen. Een meisje hoeft haar stoel niet meer en heeft maar half in de gaten hoe blij ze Fieke vandaag gemaakt heeft. Met Adryan zit ik achterop de boot te grappen over vanalles en nog wat, hij woont dus in New York en komt in april terug van reizen, precies als ik daar ook zit. Hij nodigt me al uit bij hem thuis en zegt dat ik daar ook kan slapen als ik wil. Hij is een kok in een Frans restaurant in de States, dus belooft ook gelijk goed voor me te gaan koken. De boot brengt ons naar een baai toe waar we kunnen snorkelen en op het strand kunnen bakken. Terwijl ik met mijn Sony Actioncam het leven in de zee probeer vast te leggen, wordt op de boot de lunch klaar gemaakt, waar we na het intense snorkelen op aanvallen. Het eten is erg lekker en erg vullend, voldaan zonnen we op de boot onderweg naar de volgende/tweede/laatste bestemming, een tropisch strand, vissersbootjes, blauwe lucht en palmbomen waar schommels aan hangen en continue gebruikt worden voor nieuwe instagramposts. Hier komen we pas echt tot rust. 2,5u mogen we hier chillen. Adryan is lichtelijk verbrand op zijn borst en rug. Als ik er iets van zeg blijkt het de eerst keer te zijn dat hij verbrand is ooit, met zijn Indonesische afkomst heeft hij er meestal geen last van, maar nu vanwege het verblijf in New York voor de laatste jaren is hij blijkbaar gevoeliger geworden. Ik smeer zijn rug voor het eerst in zijn leven in met zonnebrand en lees onder een palmboom verder in de e-reader. Helemaal zen komen we terug op de boot, waar we nog een half uurtje de tijd hebben om ervanaf te springen en de zwemmen. Jammer genoeg reizen we daarna terug naar het vasteland. We hebben echt geluk gehad met het weer, een prachtige dag hebben we uitgekozen. Zo goed zelfs dat we misschien vandaag de zonsondergang wel kunnen zien. Terwijl de zon al akelig laag tegen de horizon aan komt rijden we langs Rory's, waar ik vraag of ze me kunnen afzetten, dan blijf ik hier in plaats van in het hostel. Met een groepje mensen dat ook mee wilt, waaronder Adryan, lopen we naar Rory's. Omdat ik het echt niet missen wil, ren ik het laatste stuk op mijn slipper. Handig? Nee. Maar de zonsondergang heb ik wel gehaald! Ik duik het water bij de bar in en maak foto's van de verkleuring van de hemel. Deze dag was zo zonnig en tropisch, om het dan met zo'n plaatje af te kunnen sluiten zal ik niet snel vergeten. Met Adryan en 4 anderen lopen we terug richting het hostel, op zoek naar eten. Ik neem ze mee naar het restaurantje waar we elke dag geweest zijn en we bestellen dit keer iets anders dan de fried rice chicken of noodles zoals de afgelopen dagen. Adryan, onze "local", weet met zijn culinaire opleiding en Indonesische opvoeding het een en ander over eten en vraagt of we een familydinner willen doen. We bestellen allerlei gerechten die we allemaal delen, zo is elke maaltijd in Indonesië zegt hij. We bestellen fried rice met krab, black cockles, squid, herring salad en shrimps, allerlei visgerechten dus. Ondanks dat ik geen groot visfan ben, ben ik het hier wel gaan waarderen en ook steeds meer gaan proeven. Het diner is erg lekker, gezellig en precies genoeg qua hoeveelheid (nadat ik de restjes heb opgegeten). 's Avonds gaan we voor de laatste keer naar Rory's, morgen gaan we naar Cambodia. Bij Rory's zitten we met een vermoeide blik tegenover elkaar, spelletjes lukken niet echt omdat de vibe zo vermoeid is. We gaan daarom maar vroeg weer terug, om 8.15 moeten we aanwezig zijn voor ons vertrek met de bus. Ik neem afscheid van Alicia en Fieke, Ali vertrekt morgen om 7u al naar Cambodja, die gaat helemaal naar Siem Reap gelijk, dus wilde wat eerder vertrekken. Het was ontzettend leuk om met deze meisjes samen te reizen, zo'n 2 weken met Fieke en ruim 3 weken met Alicia, waarin we veel toffe dingen gedaan hebben en ze mijn verjaardag zoveel leuker hebben gemaakt. Het vloggen is er een beetje bij ingeschoten helaas, maar we hebben wel wat pareltjes gemaakt.