17 feb - Ziek... Again...

17 februari 2018 - Siem Reap, Cambodja

Wat een beroerde nacht. Half wakker, half slapend, nachtmerries, rennend naar de wc, liters water drinken en aan de andere kant weer verliezen. Ik heb ORS uit mijn tas gepakt en daar maak ik maar al te graag gebruik van. Gisteravond ben ik naar de lobby gegaan om water te halen, maar ze hadden alleen een 10L vat, dus heb ik die meegenomen, dat drink ik wel op de komende dagen. Dorstig hervul ik mijn 1,5L fles en duik weer mijn bed in. Dezelfde nachtmerrie over een groot glad rotsblok (geen idee) komt steeds terug, hoe ik ook draai of lig. Een paar keer slaap ik met het licht aan, wat geen verschil maakt. Uiteindelijk is het ochtend, ik verplaats mijzelf maar weer naar de badkamer en neem een warm bad. Aan eten moet ik niet denken, maar een bad zie ik wel zitten. Het warme water doet me goed en met Netflix kom ik zwevend tot rust. Na het bad kom ik naar Adryan op de bank voor de tv zitten, hij is daar vannacht in slaap gevallen, wat ons allebei vanwege mijn staat wel goed uit kwam denk ik. Ik voel me nog beroerd en zie al een binnendag met films en series aankomen. Adryan gaat op pad naar de markt om slippers te kopen (dat is de vorige keer niet gelukt) en komt terug met een mangosmoothie, die ik graag aanpak. Het vloeibare met voedingsstoffen is veel beter dan alleen water op een hele dag. Ik breng mijn dag inderdaad half op de bank, bed en wc door. Op dit moment heb ik voor het eerst echt last van heimwee. Omdat ik ziek ben en niks doe mis ik het normale zieke eten zoals wit brood of een banaan, gekookt ei en vooral de zelfgemaakte kippensoep van mams. Ik begin me af te vragen of ik nog wel een maand wil reizen voordat ik naar NY ga, maar ik weet dat ik dit gevoel heb vanwege het ziekzijn en dat ik mij over een week compleet anders voel en goed gebruik wil maken van de tijd voor NY. Daarom wacht ik het af en hoop dat het snel weer over is. 's Avonds eet ik wat opgewarmde steamed rice, wat goed gaat en val om 20u weer in slaap. Om half twee word ik wakker, uitgedroogd en uitgeput van de nachtmerries sta ik op om de cupnoodles te maken die Adryan gisteren voor me gehaald heeft. Een half bakje krijg ik met moeite weg en ik begin me af te vragen of ik niet een bezoekje moet brengen aan het ziekenhuis. Alicia heeft ook zulke klachten gehad en bleek na te lang uitstellen een parasiet te hebben, dat moet ik voorkomen. Ik zoek online naar goede ziekenhuizen en vraag uiteindelijk de Azië backpackers groep op Facebook om raad. Gelijk krijg ik van vrienden in dezelfde groep persoonlijke appjes hoe het met me gaat en wat er aan de hand is, dat doet me erg goed, daar zijn vrienden voor. Ik besluit te wachten met het ziekenhuis tot in de middag. Eerst zou ik de verzekering moeten bellen om te vragen hoe en wat ze dekken en of zij een aanbeveling hebben voor een ziekenhuis in de buurt. Om half 4 val ik weer in slaap