4 dec - The Aftermath

Omdat ik wat later in mijn nest lag dan de dames, word ik eerder wakker dan mij lief is. De fles water naast mijn bed en de snacks die we allemaal preventief gekocht hadden zijn een welkome verrassing en als ik mijzelf de douche in sleep, is dat eigenlijk wel lekker. Als ik dan de schade van de avond opneem, merk ik dat ik toch wel een flinke brand worden op mijn linker onderarm heb, waar ik niet echt last van heb, en toch wel wat minder beenhaar heb als dat ik mij herinneren kan. Vooral op mijn linker onderbeen zit toch wel een kale plek die daar eerst niet zat. Ik was de plek op mijn arm goed schoon en laat het er maar bij. De rest van de dag verloopt precies zoals je het zou verwachten, heel rustig en zo min mogelijk activiteit. We lunchen weer bij dezelfde plek waar ik de o zo aangeprezen burger ook maar probeer. Het voordeel van reizen met allemaal meisjes is dat ze het eten vaak niet allemaal opeten. Dus na bijna 2 burgers en 2 porties friet heb ik voor mijn gevoel wel genoeg gegeten voor de rest van de dag. De rest van de dag gebruik ik om mijn papieren voor de reis naar Vietnam op orde te maken. Als ik naar de 7eleven loop om te kijken of ik daar printen kan, ontmoet ik Leah uit Nieuw-Zeeland, die me vertelt dat ik bij haar hostel wel printen kan. Dat was wel een goeie timing, want anders had ik waarschijnlijk niet kunnen printen aangezien bij het reisbureautje om de hoek de printer kapot was. Bij haar hostel print ik mijn visumformulier, de letter of approval van de Vietnamese overheid en mijn ticket naar het vliegveld uit en onder het genot van een sprite wisselen we avonturen uit die we al beleefd hebben. Ze is al 8 maanden aan het reizen met haar laptop waarmee ze overal kan werken, ze organiseert reizen voor groepen mensen en heeft daarnaast nog 5 banen om zichzelf bezig te houden. Na 8 maanden reizen heeft ze een groot deel van de wereld al gezien en nog steeds geen plannen om terug te gaan naar Nieuw-Zeeland. Toevallig gaat zij binnenkort (17dec, 11 dagen na mij) ook naar Vietnam, dus we spreken af contact te houden en misschien in Vietnam wel te meeten. Ook eet ik nog wat met Leah en haar (Nederlandse) kamergenoot, waarna ik in het donker terug loop zonder telefoon (want die was leeg), de weg terug vinden was wel makkelijk, er is in zo'n klein plaatsje maar 1 grote weg natuurlijk. Met de 5 Canadese meisjes kijken we naar Ted Talks, want dat schijnt wel leuk te zijn en een emotionele boodschap met veel levensvreugde later, lees ik verder in Game of Thrones, ik ben nu bijna door het eerste boek (779 pagina's) heen. Door het lezen van de boeken ben ik ook weer enthousiast over de filmserie geworden, dus ik zoek of ik dat ergens kan kijken op mijn telefoon, maar zonder veel succes. Morgen gaan Alyssa, Taylor en ik naar een ander hostel toe dichter bij de pier en checken uit bij het appartement. Sara, Poppy en Kelsey gaan morgen al weg. De eerste twee naar Phuket en Kelsey naar Bangkok, vanaf waar ze ook naar Canada terug vliegt. Om nog even een goede nachtrust te krijgen, gaan we op tijd naar bed. Ik heb met de meiden een erg leuke tijd gehad, waarin mijn Engels veel beter is geworden aangezien ik bijna geen Nederlands gesproken heb, behalve met de Nederlandse mensen die ik op de Full Moon party ontmoet heb. Jammer dat iedereen weer zijn eigen kant op gaat, maar ook wel weer leuk om daarna nieuwe mensen te ontmoeten. Wat mannelijke reisgenoten zou ik voor de verandering wel op prijs stellen, maar op de een of andere manier gaat het met meisjes veel makkelijker. Morgen dus de laatste dag met de original Canadesen en overmorgen naar Vietnam!