4 juli - Sunrise, nog meer draken en PIZZA

Om 4:30 gaan er wekkers. Oooooja we zouden de sunrise gaan bekijken vanaf een berg vanochtend. Is dat even slecht gepland met het feestje van gisteren! Met frisse moed en een iets minder fris hoofd trekken we onze kleren aan, poets ik snel mijn tanden (is er tenminste nog íets fris aan mij) en om 5u varen we in het speedbootje naar de rust toe, vergezeld door minstens 3 andere tour-istenbootjes. De klim omhoog is goed te doen over de stenen treden die speciaal voor deze gelegenheid zijn gemaakt, Emma heeft er wat meer moeite mee, maar boven zal het het allemaal waard zijn. We gaan niet helemaal tot boven, bijna bij dr top vinden we een plekje met goed uitzicht en brsluiten hier te blijven kijken. De zonsopgang valt eerst wat tegen, maar als de zon eenmaal op is en de rest van de horizon kenmerkend rood kleurt, is het uitzicht wonderbaarlijk mooi. We zitten op een berg met uitzicht over verschillende baaien, degene waar wij aangemeerd zijn en nog 2 andere aan de andere kant van de berg, welke, naar hoe het eruit ziet, niet gebruikt worden als baai. Het uitzicht is prachtig en we maken goed gebruik van het ochtend "golden hour", waarna we afdalen en om 7u mogen ontbijten met toast... Als je op tijd was. Voor mij worden de pancakes weer uit de keuken gehaald...
Bij de volgende stop gaan we weer komodo's zien! Hier zien we er onzettend veel, het vorige eiland heette Komodo-island, we zijn verteld dat we geluk hadden er 3 te hebben gezien en hier lopen ze in bosjes rond, wachtend om op de foto gezet te worden. Gelukkig hebben we het in drze volgorde gedaan, anders was het vorige eiland een enorme anticlimax geweest. Na weer een "medium-track" (in meerdere betekenissen van het woord), gaan we weer terug de boot op, heerlijk om op het water te zijn, ik kan er geen genoeg van krijgen, wllren het eten mag iets gevarieerder, maar dat hadden jullie als lezer al door natuurlijk. Na mjam mjam time komen we bij wat de laatste stop blijkt te zijn en de meest luidruchtigste. Niet alleen zijn we, zoals gebruikelijk, niet de enige bij een stop, ook is er ditmaal een boot die de foute "summervibe-summerhousedance-partyremix" van elk nummer van de top40 uit het jaar 2012 afspeelt. Maar zoiets mag de oret niet drukken, we springen van de boot en als we boven het water komen zijn we al ver genieg afgedreven om direct weer in de boot te klimmen, lekker dobberen is er hier niet bij, lekker zonnen wel. Als we doorvaren proberen we zoveel mogelijk te genieten van de laatste uren op het water. Bij aankomst wordt er een grote groepsfoto gemaakt. De meeste mensen ken ik inmiddels wel, maar er zijn altijd een oasr grijze muizen, waarvan ik me überhaupt afvroeg of ze echt 4 dagen bij ons op de boot hebben gezeten.
Eveline is haar telefoon kwijt. Hij zat in haar tas, die lag op het voordek waar inmiddels de helft van de boot de boot heeft verlaten. Gedoe en gedoe, maar met "find my iphone" blijkt hij op de boot te zijn en wordt hij dan ook in haar andere tas gevonden. Lang leven technologie. Susu was zich al helemaal zorgen aan het maken vanwege een slechte naam voor zijn rekening, maar dat bleek overbodig. We pakken een taxi naar het hostel: Ciso hostel boven op een berg met sunset view. Emma en ik hebben daar op aanraden van anderen geboekt en onze 3 mede reizigers hebben op aanraden van ons geboekt. Bij het hostel aangekomen droppen we onze spullen, nemen een welverdiende (helaas toch koude) douche en gaan met de gratis shuttleservice terug naar het stadje. We hebben gehoord over een goeie Italiaan die we zeker willen proberen. Als we daar aankomen, druppelt langzaam de hele boot binnen, iedereen heeft blijkbaar genoeg rijst gegeten om zich pizza te mogen veroorloven. En wat is ie lekker. Nog nooit heb ik een pizza gegeten die zó goed smaakt als deze. Dat ligt natuurlijk aan de omgeving, omstandigheid en aan het feit dat de pizza ook echt heel goed is. Iedereen geniet met volle teugen van een maaltijd die niet rijst is en die ze zelf mogen kiezen, waarna we voldaan weer terug in het hostel komen. Elke avond wordt hier om 21u een film gedraaid, we kunnen stemmen en de film van vanavond is Dumbo, de nieuwe life-action movie van de oude tekenfilm. Emma gaat naar boven om te slapen (20u) en ik boek vast de vlucht voor overmorgen. De rest vliegt morgen al terug maar Emma en ik willen Flores een beetje ontdekken. Als ik boven kom om met Emma kort te sluiten wat voor vlucht het is en informatie, is ze met kleren en al in de verkeerde richting op bed in slaap gevallen. Ik maak haar op een lievebroermanier wakker (tov andere minderlievebroermanieren) en zeg dst ze toch maar even zich moet omkleden en pyjama aan moet doen. Beneden blijken ook Bram en Vera het tijdstip niet meer aan te kunnen en kijken Eveline en ik de eerste 10 minuten van de film, waarna we oo de beanbags in slaap vallen tot de slotscene van Dumbo (ik zal het niet verklappen, maar het loopt goed af). We geven het op en gaan ook maar lekker slapen. Morgen ontbijt met zijn allen en dan gaat de rest naar het vliegveld.