18 nov - Elephant Care sanctuary

18 november 2017 - Chiang Mai, Thailand

Vandaag weer vroeg op voor weer een (oli)fantastische activiteit. Vandaag worden we om 9u opgehaald om naar de Elephant care sanctuary te gaan. 's Ochtends nog wel tijd om even te douchen snel toastjes te happen bij het hostel, water te halen bij de 7eleven voordat we worden opgehaald. Onderweg stoppen we voor ananas en nog niet helemaal rijpe mango, waarna we doorrijden tot de goede plek. Aangekomen zien we gelijk al de olifanten en krijgen we een emmer met bananen om ze te voeden. De 4 grote olifanten happen het hele ding gelijk naar binnen, maar voor het 1 jaar oude baby olifantje moeten we de gele bananen pellen voordat we ze geven. De schillen geven we dan aan de grote dames. Na de kennismaking kleden we ons om in traditionele kleding met onze zwembroek eronder, omdat we later met de olifanten de modder in gaan en gaan zwemmen. Voordat we naar de olifanten toe gaan krijgen we een instructievideo te zien en een filmpje over de olifanten in Thailand. Vroeger waren er 400.000 in het wild en 100.000 in captivity, nu nog maar 2000 in het wild en 4000 in captivity. Na het filmpje krijgen we een heuptasje en stoppen die en onze kleren helemaal vol met bananen (een stuk of 40, de gids zegt dat onze broek moet afzakken van de bananen), de olifanten eten de hele dag door en hebben nooit genoeg. Een van de Thaise mensen die er werkt loopt mee met een grote camera om mooie plaatjes te schieten. De olifanten zijn erg hongerig en nieuwsgierig, maar vooral dat eerste. Met hun slurf zoeken ze je af voor bananen, dus hoe veel je er ook mee neemt, het is niet genoeg. Heel vreemd om tussen zulke grote beesten te lopen die geen vlieg kwaad doen, alleen het jong kan soms een beetje opstandig doen is ons verteld, hij kent z'n eigen kracht nog niet en kan je soms omver duwen als hij denkt dat je z'n snacks steelt of wilt spelen. Net als honden vinden ze het fijn als je achter hun oren aait waar het gevoelig is, dan gaan ze met hun oren flapperen als ze het lekker vinden en als ze je aardig vinden. Met 12 mensen met zakken vol bananen was er een hoop om te flapperen. Na het knuffelen met de olifanten gaan we op pad om meer snacks voor de olifanten te zoeken. We rijden met de auto naar een suikerbamboe achtig spul. Het groeit recht omhoog en de stam is zoet als suiker, wij kunnen er ook op kauwen, maar het is niet aan te raden om het door te slikken omdat het puur vezels zijn. Als we allemaal een boompje hebben omgehakt rijden we terug naar de sanctuary om onze eigen noodlesoup lunch te maken. Een ijzeren netjes met noodles, kip, taugé, sla, in het kokende water voor 10-20 sec, broth erbij, pinda's, knoflook, chili, koriander, nog wat spul en dan is het klaar. Heerlijke lunch binnen een minuut. Na de lunch voeren we onze watermeloen aan het aapje en de suikerbamboe aan de olifanten, wat echt een lekkernij is voor die beesten. De kleine maakt van de gelegenheid gebruik om buiten er kamp op avontuur te gaan, iets lastig om zo'n sterk dier tegen te houden als die iets doen wilt. Als hij zijn uitstapje weer gehad heeft en de nodige planten uit de grond getrokken heeft, komt hij terug naar zijn moeder. Er wordt ons verteld dat elke olifant zijn eigen verzorger heeft die op zijn eigen manier kan communiceren. Deze mensen (jongens in dit geval) worden Mahouts genoemd en blijven dag en nacht bij de olifanten. Ze wijden hun hele leven aan de verzorging en de enige sociale interactie die ze hebben is met elkaar en met de toeristen en vrijwilligers van de sanctuary. De jongens die daar rondliepen waren jonger dan wij zijn, rond een jaar of 15 denk ik, maar in Thailand is het lastiger in te schatten dus misschien wel ouder.
Na de snacks gaan we met ze het modderbad in. Als de olifanten de modder inlopen leegt een van de beesten direct zijn blaas in het water en daar kan behoorlijk wat in kan ik je vertellen. Nou ja schoon is het water toch niet, dus allemaal lekker erin. Eerst maken we ze nat met water, zodat ze modder de huid niet uitdroogt, daarna smeren we ze (en elkaar) in met modder tegen muggen en de zon. Het jonge olifantje mag nog niet met ons de modder in omdat hij te veel rond rent en best gevaarlijk kan zijn. Maar goed, zo'n olifantje is veel sterker dan een mens dus doet hij lekker wat hij wilt en rent de modder in, waarna hij er toch weer uitgesleept wordt door zijn Mahout. We smeren de dieren in met modder in de groeven van hun huid. Met hun oren laten ze duidelijk zien dat ze er van genieten en spetteren met hun slurf in het rond. Na het modderbad moetenze afgespoeld worden, om dat te doen lopen we met ze naar de rivier. Het zou ongeveer 10 min moeten duren, maar omdat de olifanten overdag stoppen om een plant/boom uit te grond te trekken en op te eten duurt het ongeveer 25 min. Naas de bananen vinden ze de bananenbomen ook erg lekker omdat de stam erg zoet is. Als we langs een plekje komen waar die bomen staan kost het ze met hun slurf maar 2 keer trekken voor ze het hele ding uit de grond hebben en vreten het vervolgens helemaal op. Onderweg eten wij ook van de natuur; bessen, passievruchten, soort peulen en besjes van de boom waarvan de bladeren gebruikt worden om Earl Grey thee van te maken. Bij de rivier gaan we samen het water in als weer een van de olifanten zijn (vaste) behoefte doet in het water, wat dus aan ons voorbij drijft. We wassen de olifanten die met hun kop onderwater blijven, af en toe doen ze hun slurf als een snorkel boven water om adem te halen, vet handig. Ze hebben ons verteld om weg te blijven bij de poten omdat ze die zomaar ergens neer kunnen zetten bij het opstaan, wat Luke bijna aan den lijve ondervonden heeft toen hij een poot tegen zijn been voelde schrapen onder water. Als de olifanten weer schoon zijn rijden we terug met de auto omdat we blijkbaar iets zijn uitgelopen en geen tijd hebben om te lopen. Terug bij de sanctuary hebben we tijd om te douchen en te relaxen. Onze gids blijkt een van de beste vuurshow performers te zijn en heeft overal in Thailand mensen opgeleid. Hij heeft tennisballen aan 2 touwtjes en leert ons hoe we ermee op kunnen gaan en leert ons 2 basic trucjes. Mocht ik nog een keer zo'n vuurshow zien en willen proberen, zet ik mezelf nu misschien wat minder voor schut... De foto's zijn inmiddels uitgezocht en we mogen op een scherm alle (met dan 200) foto bekijken. Voor 400thb pp kunnen we ze kopen, wat de foto's zeker wel waard zijn. Met de pickup worden we weer teruggebracht naar het hostel, waar we een uitrusten van een warm en zonnige dag met reusachtige beesten.
We hebben om 20u met twee meisjes die we in Pai hebben ontmoet afgesproken om te gaan eten. Luke had een tip gekregen over Lemongrass, dat het prima lekker is en ook niet te duur, dus besluiten we om daar heen te gaan. Ik kan steeds beter tegen pittig eten merk ik, moet ook wel als je normaal wilt kunnen eten in Thailand. Het is net zoals in Pai erg leuk, dus we gaan nog wat drinken op een rooftopbar. Na een lange en gezellige avond ons nest in, morgen uitchecken om 11u (over 6u), dan gaan we om 21.50 met de nachtbus naar Bangkok. Dus overdag willen we nog even shoppen en een Thaise massage ondergaan (best hardhandige massages heb ik gehoord).