14, 15, 16 nov - De jungle in!

14 november 2017 - Pai, Thailand

14 nov - De jungle in!
's Ochtend om 8.15 ons warme nest uit, douchen, tas inpakken met de nodige dingen: 3 schone onderbroeken, 2 T-shirts, lange sokken, zwembroek, handdoek, opinel (uitklapmes), daglenzen, tandenborstel, slippers, deo, powerbank, EHBOkit, kaarten, dobbelstenen, Sony Actioncam en een petje. M'n zaklamp blijk ik later vergeten te zijn en mijn lange broek en lange shirt heb ik aan. Als we om 8.45 uitchecken, laten we onze backpacks met kleren bij de balie van het hostel staan voor 3 dagen. De spullen die echt niet gestolen mogen worden (paspoort, lenzen, geld, e-reader) laten we in het kluisje zitten en we mogen de sleutel ook meenemen. We boeken gelijk de nacht dat we terug komen uit de jungle en lopen naar het shopje waar we de trek geboekt hebben. We gaan nu op pad zonder paspoort, portemonnee, pasjes en geld. We nemen wel geld mee voor ontbijt onderweg, maar niks mee de jungle in. Naast het winkeltje zit een 7eleven, dus we halen 4 tosti'sz 2 flesjes water en wachten bij de shop tot we vertrekken. Het lijkt best een grote groep te zijn, op ons na 5 mannen en 6 vrouwen. Als we dan eindelijk vertrekken met 2 overdekte pick-up trucks, zitten Luke en ik achterin met 2 Franse (Alex en Soumaya) en een Canadees meisje (Emma). De drie belgische meisjes (Fien, Hanne en Hanne; erg Handig) zitten bij de gids in de auto, een wat oudere man met een buik, lang zwart haar en een korte broek met allerlei zakken, die voor Thaise begrippen goed Engels spreekt. Luke en ik noemen hem Ramon omdat we niet zeker weten hoe hij heet, maar hij komt wel over als een Ramon. We rijden naar Lisu-village (1,5u) waar we de andere gids ontmoeten, ook al wat ouder en komt erg vrolijk over. Hij spreek matig Engels, maar komt wel persoonlijk aan iedereen een hand geven. Het eerste dorpje waar we gaan slapen is namelijk zijn dorpje en we verblijven bij hem thuis. Vanaf Lisu-village gaan we lopen, we krijgen allemaal een bamboe wandelstok, 2 flesjes water en een zakje waar een rijstgerecht inzit als lunch. De vijf jongens blijken uit Slovenië te komen en zijn niet heel spraakzaam naar de rest van de groep toe, maar hebben wel veel lol met zijn vijven.
Na een minuut of 10 gaan we van de verharde weg af, langs een paar huisjes en de berg op door een veld over een pad dat een pad geworden is omdat zo veel mensen er gelopen hebben. In het veld de berg op worden we boven al getrakteerd op mooie uitzichten over de vallei. Als we na een kwartiertje stoppen voor een drinkpauze en mandarijnen besluit ik toch maar een shirt met korte mouwen aan te doen en mijn bezweette T-shirt uit te doen. Een van de Franse meisjes begint met een woordspelletje en zo wordt het meteen al gezellig. Ik merk dat het misschien beter was geweest om wel wandelschoen mee te nemen want de sneakers die ik aan heb bieden weinig stevigheid en grip op de paadjes die we lopen. Maar ze zitten wel erg lekker dus ik heb er nog geen spijt van. Als we weer verder lopen verteld het Franse meisje dat ze in Singapore heeft gewerkt en daar hierna ook weer naar terug gaat. Daar werkt ze op rooftofgardens, waar ze kinderen leert hoe de natuur werkt
Kinderen van 9 in Singapore weten blijkbaar niet eens dat het vlees wat ze eten van een kip komt en dat het magisch in de winkel verschijnt. Ze heeft daarom gevraagd aan de gids om zoveel mogelijk planten en kruiden te laten zien en de werking ervan te vertellen. Het eerste dat we te zien krijgen is de wortel van een plant die alleen boven op de berg groeit. De wortel moet je tussen de 10min en een week laten weken in vloeistof (thee voor vrouwen en whisky voor mannen zegt hij). Als je daar elke dag en beetje van neemt schijn je meer energie te krijgen en opgewekter te zijn. Veel Thaise mensen op het land nemen na het avondeten een shotje wisky of een kopje thee. Sommigen zelfs bij het ontbijt vertelt Ramon lachend. De andere gids hakt ondertussen splinters hout uit een omgevallen boom. Het hout van de boom ruikt erg lekker wordt gebruikt om vuur mee te maken. Het zit vol met oliën en is daarom erg brandbaar. We gaan weer op pad en komen nu in een omgeving die je wel jungle kunt noemen, bamboe steekt als bosjes gras uit de grond en aan de reusachtig hoge bomen hangen lianen. Onderweg zien de Sloveense jongens op een takje langs de weg een groen slangetje zitten van 15cm. De voorste gids had hem niet gezien dus wij stoppen allemaal om een foto te maken en naar het beestje te kijken, als Ramon langs komt en roept dat we het niet mogen aanraken en uit de buurt moeten blijven omdat dit babyslangetje blijkbaar al heel giftig is. Rond 12u stoppen we op een open plekje om ergens te lunchen, Ramon moet even bijkomen, want hij heeft al een maand geen trekking meer gedaan en ik kan me voorstellen dat het met zo'n buikje lastig is om te klimmen. Ramon begon met het maken van kommen door van grote bladeren het eind af te snijden, om te vouwen en met een soort tandenstokers gemaakt van bamboe aan elkaar te maken. De andere gids is inmiddels bezig met het maken van bamboe kopjes. Omdat bamboe hol van binnen is en uit meerdere compartimenten bestaat, kun je de er mooi een kopje uit maken. Het vuurtje wordt aangemaakt met het hout van eerder en droge stukken bamboe, helaas wel met een aansteker. Levend bamboe is heel nat van binnen, dat het lijkt alsof je het uit kunt wringen en brandt dan ook niet. Van verschillende bamboestokken werd het topje afgehaald zodat het een lange beker werd. Hierin deden ze water en zetten ze op het vuur om te koken en thee van te zetten. Toen ik de gids kopjes zag hakken met een groot kapmes, moest ik dat zelf ook proberen. Dus als lunch hadden we rijst uit een zelf gemaakte bladkom, met een zelf gemaakte kop original local green tea en koekjes die Ramon meegenomen had. De porties rijst die we ook de rest van de trek kregen, waren voor mijn gevoel nooit genoeg, ik zou normaal wel 2 bakjes eten. Maar ondanks dat ik dacht dat het niet genoeg was, heb ik nooit echt honger gehad tijdens de trek. Tijdens de lunch kwamen de Fransen weer met spelletjes aanzetten, terwijl de Sloveense gasten gewoon hun eigen ding deden. Na 2,5u pauze en een flinke nieuwe laag deet gaan we weer op weg naar het dorpje waar we zouden overnachten. Onderweg komen we zo veel dingen tegen die ik nog nooit gezien heb dat het lastig wordt om alles op te schrijven. Gekrulde takken, lianen, dichtbegroeide bossen, bomen met bladeren die pas aan de top groeien, kruiden en geluiden die ik niet ken. Fantastisch om in zo'n andere omgeving te zijn. Het voelt nog steeds niet alsof het allemaal echt is, dat komt nog wel als ik langer weg ben denk ik.
Onderweg naar het dorpje werken m'n schoenen niet echt mee, door de stroompjes waar we af en toe langs lopen en de regen die bijna elke nacht valt is de grond soms glad. Ik krijg het voor elkaar om zo'n 3 a 4 keer goed onderuit te gaan, wat de rest natuurlijk heel grappig vindt. Al voordat de dag voorbij is ben ik die ene die niet kan lopen, met die Belgische meiden kunnen we wel een beetje geiten, alleen maar goed natuurlijk.
Als we uit de jungle lopen langs de huisjes op weg naar ons dorpje komen we langs verschillende fruitbomen. En dan niet appels en peren, maar brssen, bananen, papaya's en passievruchten. Die mogen we van Ramon uit de bomen plukken en opeten. Om 16.30 komen we aan bij het dorpje, waar we heel gastvrij worden ontvangen door de familie van onze gids. De huisjes zijn gemaakt van bamboe en staan op palen. Ze hebben geen deuren, maar staan in open verbinding met de buitenlucht. In de huisjes zijn wel aparte kamers met gordijnen ervoor, een woonkeukentje met lage tafels, zoals dat hier bijna altijd is.
Voor het eten gaan we het dorpje verkennen, overal lopen kippen rond die toch wel wat minder vlees aan de botten hebben dan de vleesfabrieken die we in NL hebben. Het dorpje hebben we snel gezien en we beginnen trek te krijgen, op de terugweg is een man een mand aan het vlechten van bamboe, ongelooflijk wat ze allemaal van dat spul maken, we kaarten met een man of 10, inclusief een paar Slovenen. Het avondeten is zeer uitgebreid, met bergrijst en curry's gemaakt op de traditionele manier van het dorpje, alles verlicht door kaarsen. De mensen hier zijn zo gastvrij, we vragen of wee mogen helpen met alles voorbereiden en afwassen, maar ze wuiven alles weg, alsof het een belediging is. Na het eten gaat er een fles met zelfgebouwen moonshine whisky met de wortel van boven op de berg rond. Iedereen neemt een shotje, maar de fles is nog niet leeg dus gaat hij nog maar een rondje. Daarna krijgen we weer local green tea, uit stenen kopjes of bamboe kopenjes. Omdat we in de jungle zitten weiger ik ergens anders uit te drinken dan bamboe, ik wil wel het echte junglegevoel hebben. Daarna doen we nog een woordspelletje, kijken we nog naar de sterren, waar de Melkweg zichtbaar is. Zonder het licht van een stad in de buurt is er zo veel meer te zien in de lucht.
Bij het tandenpoetsen bij het kraantje buiten voor het wc hokje ben ik weer uitgegleden, waardoor m'n lange mouwen shirt helemaal vies werd. Met wat vrouwelijke belgische hulp (ik kon er blijkbaar niks van) de modder eruit gespoeld en te drogen gehangen voor de volgende dag. Om 22u gaan we slapen, morgen 7u eruit met een hike van 5u in het vooruitzicht. We slapen onder grote 2pers klamboes verspreid over 2 hutjes. De 5 Slovenen (gedoopt tot Tim en de gang, de andere namen waren lastiger te onthouden), 2 Fransen, Luke en ik in de ene, en de 3 Belgen en Canadees in de andere. We slapen op wat Ramon een matras noemt, maar eigenlijk is het net zo hard als de bamboe die eronder ligt en liggen we ter verzachting op een stevige deken. Als kussen hebben we eenzelfde deken opgerold en dan kun je wel raden waar we onder slapen. Op je rug ligt het wel prima maar ik ben gewend om op m'n buik te slapen en dat ligt niet lekker op zo'n harde ondergrond. Op dit moment voel ik me echt een luxedier, dat ik klaag over het bed dat voor mij klaargemaakt wordt. Eerst maar eens zien hoe de nacht is.

15 nov -
De nacht is net zo hard als ik verwacht had. Koud heb ik het niet gehad maar de ondergrond lag alles behalve lekker. Om me heen snurkt een van de Slovenen en een van de Franse meisjes alsof ze direct naast me liggen en een van de local kinderen wordt ziek in de nacht en huilt, schreeuwt en geeft over, waar we natuurlijk wakker van worden, 5 keer.
Veel wakker geworden en last van m'n rug, maar toch wel energie om weer te gaan hiken! Al met al heb ik beter geslapen dan verwacht en dan ik me het eerste half uur voelde, toen ik het eerste stukje HB geschreven.
Het ontbijt dat we kregen was zoals het eten eerder ook weer uitgebreid, eerst een (bamboe)kopje met thee/koffie/choco, oplos natuurlijk. Daarna toast met scrambled eggs, boter en jam, zoals we in restaurantjes ook krijgen. Niet echt jungleachtig. Daarna wel de full Thai douche experience gedaan. In het wc hok stond een grote bak met water, met een klein bakje erin om over jezelf heen te gooien. Zeker als je nog niet wakker bent is het een aanrader, want warm is het water niet.
Na de douche, tandenpoetsen en spullen pakken was het een half uur lopen naar de cave waar we heen zouden gaan als eerst. We hebben 2 nieuwe groepsleden. 2 honden uit het dorpje hebben zich bij de groep gevoegd. Heel irritant want de beesten lopen voor je voeten en blijven daar vervolgens staan. We lopen door de rijstvelden, waar de bevolking met de oogst bezig is. Het kappen is al gebeurd en ze zijn bezig de rijstkorrels van de takken te slaan. Ontzettend zwaar lichamelijk werk en dat ook nog in de hitte. Om bij de cave te komen moeten de gidsen wat planten weghakken met de kapmessen die ze bij zich hebben. Bij de ingang gaan Luke en ik als een van de eerste naar binnen en hebben zo het geluk een slang van 1,5m te zien die 20m van de ingang af in de zon van een spleet boven in de grot ligt. Omdat ik filmde terwijl ik naar binnen liep heb ik alleen zijn staart gezien helaas, maar toch vind ik dat het telt. Verder is het behoorlijk donker, de gids wijst ons met zijn zaklamp op een andere slang, maar als hij dichterbij komt blijk het toch een stok te zijn, verderop in de cave hingen bergen met vleermuizen, waardoor we ook vriendelijk werden verzocht om stil te blijven. Na de cave liepen we richting de waterval waar we 1,5u hiken later aankomen. Het is een prachtige stukje water omgeven met bomen, lianen, rotsen en het watervalletje. Het water is ijskoud als we erin gaan, maar lekker verfrissend. Bij de waterval zelf die van de gladde ritsen af stroomt staat een sterke stroming, waardoor er een soort onderwaterglijbaan ontstaat waarna je 3m verder weer boven water komt. Een fris uurtje, een verse passievrucht en wat foto's later weer verder een stuk over dezelfde route helaas. Maar zelfs als ik de route al een keer gezien heb blijf ik nieuwe dingen zien.
Nu zijn we onderweg naar het dorpje waar de Fransen, Canadees en Tim en de gang opgehaald worden en teruggebracht worden naar Pai. De 3 Belgische meiden en wij gaan nog een nacht in de jungle overnachten. Ik ben wel blij dat het nog niet voorbij is, ik kan tot nu toe niet genoeg krijgen van de jungle. Onderweg naar het dorpje lopen we langs een struik waar chili's aan groeien en een rijstachtig bosje met sesamzaadjes. Om naar het dorpje te komen moeten we eerst nog 'even' een berg over, de stijlste stijging tot nu toe. Halverwege lunchen we met een in een blad voorverpakte rijst, vastgebonden met een dun strookje bamboe. Tussen de lunch en het dorpje wordt de helling nog stijler en op het pad zien Luke en ik een kleine vogelspin van 2cm lopen, kunnen we dat ook weer afstrepen.
In het dorpje nemen we afscheid van de 2-dag mensen, drinken we wat, proberen voor het eerst de echte Thaise wc en spelen we met een bal met 2 lokale Thaise kids.
Op naar de jungle-overnachting waar we jammer genoeg alleen over normale weggetjes lopen, komen we langs met rijstvelden en kleine dorpjes. We lopen met z'n 5en voorop omdat de gidsen redelijk moe zij van de tocht en de nacht, blijkbaar was het de kleinzoon van de gids die ziek was vannacht, dus veel slaap zal hij ook niet gehad hebben. Ook komen we elke keer locals tegen waarmee ze een praatje maken, dus dan lopen we wel door anders komen we we nooit. Als we rond 17u aankomen bij een soort hutje van 3 muren en een dak bij een rijstveld, zegt Ramon dat we hier slapen. Geen wc of iets en de kraan dient als douche. En toch had ik me iets meer jungle experience voorgesteld. De gids hakt een klein bananenboompje om met zijn kapmes, zodat we op de grote bladeren kunnen zitten en de rest kunnen gebruiken voor vuur of ets dergelijks. Terwijl we een spelletje kaarten spelen met een kopje thai-thee, 'douchen' we om de beurt, waarbij we een handdoek moeten ophangen voor de kraan zodat niet iedereen mee kan kijken. Douchen bij een kraan met de jungle op de achtergrond was toch wel een hele bijzondere ervaring. Luke en ik delen een energiereep die ik bij me had omdat we toch wel heel veel trek hebben. De gidsen blijken eten meegenomen te hebben, gebarbequed varkensvlees (kampvuur met stokjes erboven) dat ze met een kapmes van een homp afsnijden en ingrediënten voor een curry met rijst. Een paar locals komen nog even langs om met de gidsen te babbelen en zeggen wel bier te willen halen tegen een neemt betaling. Daar hebben we wel oren naar, dus we bestellen er allemaal 3. Dat is pas echt jungle, om het bier dat je wilt drinken te laten bezorgen.
Als het donker wordt doen we de kaarsjes aan, lampen hebben we hier natuurlijk niet, dus het licht komt van de kaarsen en het kampvuur. De locals komen bij ons nog wat drinken en de gids wil ons een truc met een touwtje laten zien maar hij heeft volgens Ramon al een hele fles whisky op dus echt soepel gaat het niet en hij gaat over op kaarttrucjes en trucjes met stenen. Dan laten de Belgische dames zien hoe je met 2 mensen kunt vliegeren door op de voeten van de onderste te gaan liggen. Dat wil de Thaise man ook wel proberen maar dan moet 2 tegelijk de lucht in, dat gaat natuurlijk helemaal fout en van het lachen rol ik achterover waarmee ik bijna een van de 3 muren uit het hutje sloop.
Omdat we morgen weer vroeg eruit moeten en waarschijnlijk wakker worden van het licht van buiten gaan we om 22u slapen nadat we in het rijstveld naar de sterren gekeken hebben. Als we in het donker allemaal opgepropt liggen in het hutje en iedereen eindelijk zijn mond houdt, is het nog steeds niet stil. Water, krekels, vogels en andere natuurgeluiden maken duidelijk dat de jungle niet slaapt. De gidsen slapen duidelijk wel aan het geluid te horen. Luke en ik besluiten tegelijk dat we zo niet kunnen slapen en pakken onze oordopjes erbij.

Zoals al eerder gezegd is het niet helemaal totaal jungle, bijna overal heb ik verbinding in de dorpjes en ook onderweg, inde dorpjes zijn auto's en veel scooters, waardoor er toch wel veel westerse moderniteit al. Het is wel nodig voor de bewoners en ook wel logisch dst dat hier allemaal al is want dit is wel een toeristisch gebied. Als ik echt geen beschaving zou willen kan het amazonegebied misschien nog.

16 nov - Nacht in de jungle
Vannacht als sardientjes in het hutje geslapen op de bamboe vloer (niks geen luxe matras als de avond ervoor) waarbij je je armen niet naast je neer kon leggen en je voor je gevoel elk kwartier moest verliggen omdat je er een houten kont van kreeg. Als je draaide kon je niet op je zij liggen want dat voelde je in je heupen, dus een halve kwartslag kon wel, dan bleef je hangen op degenen naast je, dus eigenlijk best prettig. Ook wel prettig dat het wel warm was zo naast elkaar, Luke lag links naast me op de hoek en die had het super koud, heeft zelfs met zijn jas aan geslapen. We hadden ook geen slaapzak meegenomen dus deden we het met de dekens die de gids van het dorpje mee had genomen en het kussen bestond uit een berg stro met mijn bezweette shirt eroverheen omdat ik anders in m'n gezicht zou worden geprikt door het stro. Ook was ik mijn T-shirt met lange mouwen dat ik te drogen at gehangen vergeten bij het laatste dorpje, maar één van de Belgische meiden had een trui over dus die mocht ik lenen vannacht. Al met al heb ik weer best prima geslapen. Om 7u wakker, we gingen al slapen om 22u, dus goed geslapen. De oordopjes die ik mee had genomen zijn wel nog van pas gekomen, de twee gidsen en een reisgenootje konden er wel wat van... Nu wachten op een ontbijtje met een bamboekopje met oploskoffie, gemaakt met een pannetje op een brandend vuurtje, terwijl op ons heuveltje de zon op komt en Luke een rustgevend muziekje op zet. Heerlijk om zo in de natuur te leven voor een paar daagjes. Ik moet zeggen dat ik eigenlijk ook niet zo'n sterke behoefte heb aan een warme douche of een goed bed, zoals de anderen zeggen. Back to basic blijk ik wel heel lekker te vinden. Nu heb ik nog Nikes en een spijkerbroek aan, terwijl mijn telefoon aan m'n powerbank hangt. Misschien kan ik het later op m'n tour nog wel erger maken. Ik heb gehoord over een echte survivaltour in het zuiden van Thailand van 5-10 dagen waarbij je alles achterlaat en met een gids die weet wat hij doet gaat overleven in de jungle. Dus zelf je eten bij elkaar sporen/jagen en van bamboe een hut maken. Ik weet niet wat hier allemaal van waar is, maar zoiets doen lijkt me wel heel tof, ben wel benieuwd of ik dat zou kunnen. Mijn eigen bamboebeker maken kan ik al, dus het begin is er.
Vandaag gaan we nog 2u lopen en daarna met de auto naar hotsprings van 36 graden om bij te komen van de afgelopen 2 dagen. De gids (opa) maakt alvast de lunch klaar omdat hij niet mee gaat naar de hotsprings. We worden hier echt goed verzorgd, het eten wordt voorgeschoteld en afwassen hoeven we ook niet want we eten van bladeren en als we onze hulp aanbieden wordt die weggewoven. Dus nog niet helemaal back to basic dit. Ze gebruiken bamboe voor alles, kopjes, lepels, hutjes, pannen, bakjes, ophangrekken.
Toch goed geslapen veel energie als ik het vergelijk met de rest.
Uitgebreid ontbijt met fruit, toast later. De toast die we kregen werd gebakken op een bamboerekje boven het vuur en de in een ijzeren pot. Het hutje van bamboe waar we in slapen is prachtig in elkaar gezet waarbij goed gebruik is gemaakt van holle bamboe, wat een natuurlijke waterafvoer is. Bij hrt ontbijt kaarten we weer, pakken onze spullen in en voordat we weg gaan komt de hond terug met een dood beest, een soort oppossum wezelachtige. De andere hond is trouwens ineens verdwenen in een ander dorpje.

Vandaag kort (2u) gehiket naar het eerste dorpje vanaf waar we me de auto naar de hotsprings rijden. Met een mengsel van deet, zonnebrand en zweet op ons gezicht komen we rond een uurtje of 11 bij het dorpje aan. Onderweg naar de hotsprings gaat de onzichtbare karaoke set aan met een variëteit van oude Nederlandse en Belgische loedejs. Voor de ingang eten we het laatste pakketje klaargemaakt eten; noodles en een omeletje, met een verse passevrucht. We zijn 1,5u bij de hotsprings geweest, waar we omringd waren door Nederlanders en ik een torentje van stenen heb gebouwd, zoals er al meer stonden. Terug in de auto tips over Vietnam en Cambodja gekregen van Hanne, een van de Belgische meisjes. Zij is ook al een aantal maanden aan het reizen en heeft die landen allemaal al bezocht. Samen met de andere tips heb ik nu al bijna te veel te doen voor de tijd dat ik hier ben. Morgen ben ik al 2 weken weg, het voelt als veel korter. Hopelijk zijn de rest van de maanden niet zo ineens voorbij. Gelukkig heb ik nog een tijdje te gaan hier in Azië.
Aangekomen in Pai rond 15.30, de Belgen zouden om 17u met de bus gaan, dus we besloten om even naar ons Jazz Guesthouse te lopen waar we onze backpacks, paspoorten, pasjes en eigenlijk alles van waarden hadden achterlaten, om even te checken of dat er allemaal nog lag. Toen we weer ingecheckt waren, spullen neergelegd, schone kleren aan hadden, zijn we nog wat gaan drinken (dragon fruit shake, nog nooit geproefd maar bleek niet zo heel interessant te zijn). Daar zat een jongen met overal schaafwonden, wat van een scooterval bleek te zijn, eigen schuld overigens. Als je gaat letten op dat soort wonden, zie je ze ineens overal voorbij komen, het Canadese meisje van de jungle trek was ook al gevallen met schaafwonden en zo zagen we er nog 2 vandaag. Lijkt me dus geen goed idee om een scooter te gaan huren in Vietnam als ik er niet op kan rijden..
Om 17u de meisjes op de bus gezet naar Chiang Mai, waar we zelf morgen ook naar toe gaan. Wel jammer dat ze weg zijn, was wel leuk geweest om samen nog en stukje te reizen.
Luke en ik gaan wat eten bij de plaatselijke döner tent, toch wel verdiend na een 3 dagen rijst in de jungle, hier hadden we ons al die tijd al op verheugd omdat het de vorige keer dicht was toen we kwamen. Op de terugweg naar het hostel kopen vervolgens nog een hele chille trui met lange mouwen en veel kleuren. Hopelijk past alles zo nog in die backpack. In het hostel besluiten we uit te rusten voor we zo gaan avondeten. De warme douche was toch wel erg aangenaam, ook al had ik dat niet echt gemist de afgelopen dagen. Ook het scheren en op een normaal bed liggen was weer lekker. Luke: "terug uit de jungle en de boys zijn weer een uur in de badkamer hoor." Na het douchen een kaartspelletje spelen onder het genot van live jazz muziek en een gin-tonic, waarna we toch maar weer rijst en noodles gaan eten om de hoek. Na het eten even uitbuiken voor we zo de kroeg in duiken.
Om 23u naar de kroeg toe, potje beerpong wat nergens op leek en om 24u ging de tent alweer dicht. Daar hadden we even niet op gerekend en gingen ook om Nederlandse tijden richting het uitgaansgebied. Een kroegje verderop was tot 1 open en daarna zijn weer naar de volgende die tot 4u open zou zijn. Om 3u naar huis gegaan omdat we de volgende dag nog wel wat plannen hadden en om 11umoesteb uitchecken. Bij het hostel nog een van de backpackers op zijn zij gedraaid, want met het geluid dat hij maakte bleef heel Pai wakker.