10 dec - Ziek terug naar Hanoi

De nacht heeft niet geholpen. Ik voel me nog steeds zo slecht dat ik nu zeker weet dat het niet door de alcohol komt. Ik hou mijn fles water dicht bij me en de wc zo mogelijk nog meer. Van 8 tot 9 is het ontbijt, de geur van gebakken eieren, uitjes kan ik moeilijk verdragen, maar ik dwing mezelf te gaan zitten en te proberen wat te eten. Het kost me veel moeite om op te staan van de tafel om ontbijt te halen, ik heb totaal geen energie over, uitgedroogd en amper geslapen. Uiteindelijk krijg ik het voor elkaar om twee witte toastjes met jam te eten, droog waren ze niet door te slikken dus de jam was wel prima. Een nieuwe fles water en nog een zakje ORS later hoor ik dat de mensen die 1 nacht blijven om 9.30 gaan kanoën en de mensen die 2 nachten geboekt hebben (ik dus) om 10u met de ferry naar een ander eiland gaan, 3u gaan hiken door de jungle en dan een uur fietsen, waarna we rond 16u terug zouden komen op het eiland. Al snel besluit ik dat dat mij niet gaat lukken. Ik kan al lastig de energie opbrengen om te gaan ontbijten, laat staan hiken en fietsen. Bovendien heb ik elk uur een wc nodig en ik denk dat ik die in de jungle niet ga kunnen vinden. Ik vraag aan de guide of het mogelijk is om eerder terug te gaan naar Hanoi met de andere groep, ondanks dat ik nog een nacht geboekt heb, en of ik eventueel een refund kan krijgen voor de nacht dat ik niet op het eiland ben. Feesten ga ik vanavond toch niet, ik lig liever in bed om uit te rusten dan nog een nacht op een feesteiland zitten. Hij gaat kijken wat hij voor mij kan betekenen, de refund weet hij niet zeker, als ik gisteravond was gekomen had hij het zeker weten kunnen regelen, maar toen wist ik het zelf natuurlijk ook nog niet. Uiteindelijk besluit ik mijn verlies te nemen, niet met Lori mee te gaan op de Jungle Trek, achter te blijven en om 12u de ferry terug naar Hanoi te pakken. Ook kayakken staat me niet aan, dus ik pak m'n tas in en lig op bed tot de lunch om 11u. Als Chris en de meiden terugkomen van het kayakken (zij bleven maar 1 nacht), lopen we naar beneden voor de lunch, als ik de rijst, groente en vis ruik, draaien zowel mijn maag als ik me om en loop ik snel terug naar mijn bed. Daar wacht ik samen met Eden, die te brak was om het eten te kunnen eten, op de ferry om 12u. Op de ferry kom ik achter dat ik mijn kaarten gisteravond vergeten ben, zonde, hopelijk kan ik ergens nieuwe kopen. Brady (een van de tour guides) komt als reddende engel op het laatste moment met mijn paspoort aanlopen. Die krijg je aan het eind van de trip terug, maar omdat mijn trip korter was dan gepland, zat die niet bij de originele stapel. Kom ik even goed weg zeg. De boot-bus-boot-bus-reis overleef ik oke, met wc-stops op elke stop en ik koop een pakje Oreo's om te kijken of ik die kan eten na 4 koekjes heb ik genoeg. Oreo's hebben suiker en zijn niet te zwaar op de maag, dus een prima keuze. Terug bij het hostel (central backpackers deze keer, ik had absoluut geen zin in de chaos van Vietnam Backpackers hostel) ga ik naar mijn kamer, kijk 2 afleveringen Game of Thrones en merk dat ik toch wat trek begin te krijgen. Ik loop naar boven (de lift werkte niet mee) en bestel een simpele sandwich met kaas, ham, tomaat en komkommer die goed smaakt en ik binnen weet te houden. (Meer kan ik nog niet aan.) Ik zit nog bij de bar als het happy hour met ggratis bier begint om 19 en ik maak me snel uit de voeten terug naar mijn kamer, waar ik weer in bed ga liggen en hoop zo te gaan slapen. Dat moment komt sneller dan verwacht als iemande lamp van de kamer gewoon uit doet om 9u. Dat maakt het voor mij makkelijker om te beslissen ook te gaan slapen. Ik voel me al wat beter dan gisteren en ik hoop me na een goede nacht slapen beter te voelen.