8 nov - De zee in
8 november 2017 - Koh Tao, Thailand
Vanochtend met Jasper ontbeten om 8u bij hetzelfde tentje als gisteren. Nu voor de iets goedkopere optie van "toast with butter and jam" gekozen ipv het Full english breakfast. Scheelt toch weer €3. Om 9u begonnen met de laatste theorielessen en het Final Exam waarvoor we allebei natuurlijk met vlag en wimpel slaagden, nu mogen we het water in. Eerst nog even een vroege lunch bij Yang doen.
Nu te wachten op de boot met de gezonde dosis spanning om 12m onder zeeniveau te gaan.
We zitten in dezelfde boot als Luke op weg naar de duiklocatie, onderweg onze spullen klaar maken terwijl Luke uit de varende boot springt om een navigational dive te doen. Bij de dive spot het water in en zodra iedereen bij elkaar was konden we dan de diepte in. Een van de Engels guys bleek verkouden geworden te zijn en kon zijn oren niet klaren waardoor hij niet kon duiken. Hij bleef dus achter op de boot terwijl hij er net als wij veel zin in had... Tijdens de eerste duik konden we maar ongeveer 2 meter zien. Nog steeds de nasleep van de typhoon bij Vietnam waardoor de deeltjes van de bodem gemengd zijn met het water en het zicht ontnemen (en daarmee ook de kleuren onder water). Ondanks het zicht was het wel een prima eerste duik, al wat vissen kunnen zien en geen moment bang geweest dat er iets zou gebeuren. We zijn gedurende de hele duik van 39 min met de groep bij elkaar gebleven en achter de instructeur aan gezwommen, met 2 instructeurs in opleiding aan de zijkant. Zelf begon ik ook een beetje last te krijgen van mijn oren, maar achteraf bleek dat wel normaal te zijn en iedereen dat wel te hebben. Tussen de duiken door konden we even wat eten/drinken voordat we weer voor 40 min onder water zouden zijn. Tijdens de pauze heb ik ook voor het eerst van de zon in Azië kunnen genieten: na 1 middagje op het water al een beetje tanline, dus hopelijk kom ik pikzwart terug in NL. Bij de tweede duik konden we iets verder kijken (4m) en was er ook meer te zien; vissen, stukken wrak, een hometrainer, wc, banken en een soort kleine brug. Wat me opviel was dat er veel mensen onder water waren. Het leek af en toe wel een schoolreisje met leraren die de leerlingen langs alle attracties leidden. De visibility schijnt gedurende het jaar wel beter te zijn. Misschien kom ik later in mijn tussenjaar wel terug om te zien hoe het er dan uit ziet en net als Luke de Advanced Open Water Course te gaan doen. Het gevoel van zweven is wat duiken zo fijn maakt. Als je om je heen kijkt is er zoveel van niks te zien soms, zeker als je niet ver kunt kijken zweef je in het "niks" samen met je buddy en instructeur. Duiken is wel veel vermoeiender dan ik had gedacht. Na het duiken kregen we ons duik-logboek om de specificaties van de duik op te schrijven, en zijn we gelijk gaan douchen. In de douche ben ik noodgedwongen op muggenjacht gegaan omdat ik het raampje daar open had laten staan en er geen hor voor zit. Ik heb denk ik wel 5 muggen geplet, maar toen ik weg liep zaten er nog 2 en heb ik het maar opgegeven. Na het douchen met Jasper zitten kaarten met en biertje, terwijl Luke met zijn vriendin aan het Skypen was, even eten en direct naar bed. Voor het slapen nog even wat muggen verwijderen zodat ik vannacht niet weer lekker geprikt word. Inmiddels weet ik het volgende:
- Deet40% helpt maar een beetje, de muggen hier in Thailand zijn wel het een en ander gewend.
- Die beesten prikken overal doorheen, ook je shirt met lange mouwen.
- Kuiten, enkels en polsen zit blijkbaar het lekkerste bloed.
- 2 flesjes is niet eens genoeg voor een maand.
- Deet wil je niet in je ogen hebben.
- Niet deeten voor het daten, want de geur stoot alles af dat kan ruiken.
- Deet is niet lekker, al helemaal niet tijdens het eten. En je krijgt het met moeite van je handen af. Als je het er dan eindelijk af hebt en je krabt aan een muggenbult waar al nieuwe deet overheen zit, kun je weer opnieuw beginnen met wassen.
Nu genieten van het vroeg in bed (21.30) liggen en slapen, alledrie zijn we gesloopt. Een lange nacht zal het wel niet worden want morgen vertrekt de boot om 7u sharp. 6.15 ontbijt met Jasper, Luke gaat ook met de boot van 7, maar die is 's ochtends al helemaal zijn bed niet uit te krijgen dus ontbijt waarschijnlijk niet mee.
Nu te wachten op de boot met de gezonde dosis spanning om 12m onder zeeniveau te gaan.
We zitten in dezelfde boot als Luke op weg naar de duiklocatie, onderweg onze spullen klaar maken terwijl Luke uit de varende boot springt om een navigational dive te doen. Bij de dive spot het water in en zodra iedereen bij elkaar was konden we dan de diepte in. Een van de Engels guys bleek verkouden geworden te zijn en kon zijn oren niet klaren waardoor hij niet kon duiken. Hij bleef dus achter op de boot terwijl hij er net als wij veel zin in had... Tijdens de eerste duik konden we maar ongeveer 2 meter zien. Nog steeds de nasleep van de typhoon bij Vietnam waardoor de deeltjes van de bodem gemengd zijn met het water en het zicht ontnemen (en daarmee ook de kleuren onder water). Ondanks het zicht was het wel een prima eerste duik, al wat vissen kunnen zien en geen moment bang geweest dat er iets zou gebeuren. We zijn gedurende de hele duik van 39 min met de groep bij elkaar gebleven en achter de instructeur aan gezwommen, met 2 instructeurs in opleiding aan de zijkant. Zelf begon ik ook een beetje last te krijgen van mijn oren, maar achteraf bleek dat wel normaal te zijn en iedereen dat wel te hebben. Tussen de duiken door konden we even wat eten/drinken voordat we weer voor 40 min onder water zouden zijn. Tijdens de pauze heb ik ook voor het eerst van de zon in Azië kunnen genieten: na 1 middagje op het water al een beetje tanline, dus hopelijk kom ik pikzwart terug in NL. Bij de tweede duik konden we iets verder kijken (4m) en was er ook meer te zien; vissen, stukken wrak, een hometrainer, wc, banken en een soort kleine brug. Wat me opviel was dat er veel mensen onder water waren. Het leek af en toe wel een schoolreisje met leraren die de leerlingen langs alle attracties leidden. De visibility schijnt gedurende het jaar wel beter te zijn. Misschien kom ik later in mijn tussenjaar wel terug om te zien hoe het er dan uit ziet en net als Luke de Advanced Open Water Course te gaan doen. Het gevoel van zweven is wat duiken zo fijn maakt. Als je om je heen kijkt is er zoveel van niks te zien soms, zeker als je niet ver kunt kijken zweef je in het "niks" samen met je buddy en instructeur. Duiken is wel veel vermoeiender dan ik had gedacht. Na het duiken kregen we ons duik-logboek om de specificaties van de duik op te schrijven, en zijn we gelijk gaan douchen. In de douche ben ik noodgedwongen op muggenjacht gegaan omdat ik het raampje daar open had laten staan en er geen hor voor zit. Ik heb denk ik wel 5 muggen geplet, maar toen ik weg liep zaten er nog 2 en heb ik het maar opgegeven. Na het douchen met Jasper zitten kaarten met en biertje, terwijl Luke met zijn vriendin aan het Skypen was, even eten en direct naar bed. Voor het slapen nog even wat muggen verwijderen zodat ik vannacht niet weer lekker geprikt word. Inmiddels weet ik het volgende:
- Deet40% helpt maar een beetje, de muggen hier in Thailand zijn wel het een en ander gewend.
- Die beesten prikken overal doorheen, ook je shirt met lange mouwen.
- Kuiten, enkels en polsen zit blijkbaar het lekkerste bloed.
- 2 flesjes is niet eens genoeg voor een maand.
- Deet wil je niet in je ogen hebben.
- Niet deeten voor het daten, want de geur stoot alles af dat kan ruiken.
- Deet is niet lekker, al helemaal niet tijdens het eten. En je krijgt het met moeite van je handen af. Als je het er dan eindelijk af hebt en je krabt aan een muggenbult waar al nieuwe deet overheen zit, kun je weer opnieuw beginnen met wassen.
Nu genieten van het vroeg in bed (21.30) liggen en slapen, alledrie zijn we gesloopt. Een lange nacht zal het wel niet worden want morgen vertrekt de boot om 7u sharp. 6.15 ontbijt met Jasper, Luke gaat ook met de boot van 7, maar die is 's ochtends al helemaal zijn bed niet uit te krijgen dus ontbijt waarschijnlijk niet mee.