9 Feb - Security prison 21 en de Killing Fields.

Om 8u mijn nest uit, ontbijt ikz lees ik me in voor de dag die gaat komen, om 9u trommel ik Adryan ook zijn bed uit en om 10u kunnen we dan ook daadwerkelijk weg. Met twee andere mensen van het hostel nemen we een tuk-tuk voor de hele dag, wat ons €5/pp kost. We rijden richting de Killing Fields, maar omdat ik er vanuit ga dat dat vooral veel zichtbare elementen bevat, wil ik eerst meer informatie hebben over wat er zich allemaal af speelt en in overleg vraag ik de tuk-tuk driver om eerst naar de S21 prison te gaan. Hier is het al redelijk druk, deze tour doe je in je eentje. Voor $3 extra krijgen we een zeer informatieve audiotour, die zijn geld meer dan waar is, zonder krijg je veel minder goed mee wat er zich allemaal afgespeeld heeft. De audiotour is ingesproken door een goed Engels sprekende Cambojaanse man, die ons goed laat inbeelden hoe verschrikkelijk het geweest is in die tijd. De verhalen die voorbijkomen van overlevenden en kinderen doen mijn ooghoeken zo nu en dan branden. Hoe dit alles heeft kunnen gebeuren, zeker kortgeleden in 1975-1979 is mij een raadsel. Na een intense tour in de gevangenis staat er nog een tour te wachten. De Killing Fields klinkt precies zoals het is. Massagraven, wapens en een verschrikkelijk deel van de geschiedenis van Cambodja. Hier werden mensen naartoe gebracht om vermoord te worden. Ik vind het net nodig om hier verder over in detail te treden, dit is iets dat je zelf zien moet. Ook hier was de audiotour erg goed en informatief. Buiten ligt onze tuk-tuk driver te slapen in zijn hangmat, overdwars in de tuk-tuk. Op verzoek brengt hij ons naar de Russian Market, een markt die vooral opgezet is door expats hebben we gehoord, maar als we daar aankomen is het al tegen het einde van het marktuur, de winkels gaan dicht, maar niet voordat Adryan en ik flashy gestreepte discobroeken hebben gekocht. Die van Adryan is wit met zwarte verticale strepen en die van mij zwart met witte verticale strepen, zo modebewust. Op de markt vinden we de werkraampjes weer, waar ik alle soorten BBQ vlees uitprobeer met een baguette, en Adryan zoekt ergens anders hangend vlees in een kraampje. We rijden al etend terug naar het hostel, geven de tuk-tuk driver wat extra voor de omweg en lopen na een emotioneel zware dag omhoog naar ons hostel. Met het idee dat alle negatieve emotie er uit is, voelen we ons eigenlijk wel oké, we spelen schaak met uitzicht op et water en bestellen uiteindelijk eten via het hostel omdat we geen zin hebben om helemaal naar beneden en weer naar boven te moeten lopen. We kletsen met de barman, ook een reiziger die hier een beetje is blijven hangen, en hij nodigt ons uit om vanavond met hem, de andere barman en wat vrienden meet het nachtleven in te duiken. Na hun shift gaan we om 12.30 met de tuk-tuk naar een club, waar we tot laat rondhangen. Het plan voor morgen is om naar het Royal Palace te gaan en dan in de middag met de bus naar Battambang.