12 nov - Chiang Mai op de scooter

12 november 2017 - Chiang Mai, Thailand

Vanochtend ontbijten in ons hostel. Jasper voelt zich nog steeds heel slecht, veel last van het geluid en het licht. Die gaat niet mee de stad in vandaag. Hopelijk duurt het niet al te lang, want hij heeft gezegd dat het van een dag tot een week kan duren. Het plan is om morgen naar Pai te gaan met de bus en daar een jungle trektocht te gaan doen die 3 dagen duurt. Mocht hij zich te slecht voelen om die tour te gaan doen, vliegt hij eerder naar Bangkok, waar zijn tante woont. We hadden Bangkok sowieso nog op de planning staan over een week, dus dan zouden we elkaar daar weer zien. Vandaag blijf hij in ieder geval in het hostel en trekken Luke en ik er met zijn tweeën op uit. Inmiddels is het 11u en Luke en ik hebben heel gemakkelijk een scooter gehuurd via het hostel. Rond 11.30 gaan we op pad. Luke heeft met de lonely planet in de ene hand en Google maps in de andere uitgezocht waar we allemaal naar toe gaan. We spreken af om we samen met Jasper te gaan lunchen, dus de verre tempels bewaren we voor na de lunch. Eerst gaan we naar de "Wat Phra Singh" een van de grote tempels in de buurt. Bij het huren van scooters moet je goed opletten. Met een Nederlands rijbewijs mag je scooters huren tot 50cc en de meeste scooters zijn hier vanaf 115cc. Dus als de politie je aanhoudt met een te zware scooter, kun je een boete krijgen (die hoogstwaarschijnlijk rechtstreeks in hun eigen zak gaat overigens, politieman zou wel eens het best betaalde beroep kunnen zijn hier). De scooter die wij kregen zeiden ze dat hij 50cc was, maar de manier gezien waarop we de berg op reden betwijfel ik dat achteraf een beetje. Toen we de scooter kregen hebben we hier eerst een video van gemaakt om eventuele schade al vast te leggen en later niet opgelicht te worden over schade die er al op zat. Borg was 3000thb of je paspoort, dus die keuze was snel gemaakt. Bij de pinautomaat wel even een spannen moment toen het wel erg lang duurde voordat ik mijn pinpas terug kreeg, maar uiteindelijk natuurlijk goed gekomen. De eerste rit naar de tempel was we even wennen, ik heb nog nooit echt op een scooter gezeten, zelfs niet achterop. Ook wel even goed opletten dat ze hier in Thailand links rijden, links heeft voorrang en scooters crossen overal tussendoor. Maar Luke is een erg goede scooterrijder kwam ik al snel achter en paste zich snel aan aan het verkeer. Bij de eerste tempel kwamen we er al achter dat we beter slippers aan hadden kunnen doen dan schoenen, want binnen 40 minuten hadden we ze al 5 keer aan en uit gedaan voordat we naar binnen mochten. De meeste tempels zijn overgoten met goudverf. Gouden koepels, gouden buddhabeelden, gouden hekken, gouden souvenirs, overal waar je kijk eigenlijk. Na de "Wat Phra Singh" reden we naar de "Phra That Chedi Luang", vlak in de buurt, hier was er een entree van 40thb en bij binnenkomst een tempeltje waar alleen mannen naar binnen mochten. De "Phra That Chedi Luang" is een oude tempel die in 1400 is ingestort, dus al ver voor die tijd stond neem ik aan. Ook hier weer veel Chinese (of misschien Japanners, het verschil vind ik nog steeds moeilijk te zien) toeristen. Zoals wij westerlingen Chinese tekens laten tattooeren waarvan we niet weten wat het betekent, liepen er middelbare chinese mensen met Engelse teksten op hun shirt rond: "Swallow monster" en "Mondays are fine, you just hate your job". Vreemd gezicht allemaal.
Jasper appte ons dat hij wel klaar was om te lunchen, dus tegen 13u bij een lunchbare afgesproken die goed stond aangegeven op TripAdvisor. Bleek toen we er zaten een beetje duur te zijn, dus ons erg ingehouden met eten om later op straat nog wat te happen. Na de lunch sprongen Luke en ik weer op de scooter op weg naar de "Wat Umong", een tempel in het bos buiten de stad. Na een tochtje van 15 min met een tankstop tussendoor, de met 30 graden zo'n hoog nodige insmeerpauze en even zoeken naar de ingang komen we aan bij het bos. Het hele bos blijkt een soort tempel te zijn met overal beelden, kleine altaren en wijze Thaise teksten. Bij een tentje hebben we een passievruchtshake gekocht en rondgelopen door het bos. Toen we net weg wilden gaan zagen we een bordje met een pijl naar de eigenlijke tempel, die hadden we nog helemaal niet gezien.. Het was een tempel uitgehouwen in een heuvel, met lage gangen en natuurlijk gouden buddhabeelden. Overal werd aangegeven dat het respectloos was om buddhabeelden te kopen of te gebruiken als decoratie, maar de beeldjes werden aan de andere kant van de straat gewoon verkocht. De vierde tempel waar we naar toe gingen was de grootste en meest verre buiten de stad. Hiervoor zaten we 20 min op de scooter de berg op. Maar dit was gelijk de mooiste van allemaal. De "Wat Phratat Doi Suthep" ligt bovenop de berg, met een uitzicht was je U tegen zegt. Bij aankomst onderaan de tempel zagen we dikke worsten op een stokje liggen bij een straattentje, maar achteraf bleek het een soort worst gevuld met rijst te zijn en viel toch een beetje tegen. Voordat we bij de tempel waren moesten we eerst nog een trap op van 1000 treden, zo niet meer. Boven aangekomen was er zeker de moeite waard. We hebben zelfs nog 20thb gedoneerd aan de tempel voor het gebruik van electriciteit. Veel mensen bidden bij de tempel, zoals je kunt verwachten. Maar nog meer mensen maken selfies of laten foto's maken waarop ze met hun handen in een biddende positie staan, wat mij toch wel respectloos lijkt. Rondom de tempel is een de mogelijkheid om met monniken te praten en vragen te stellen over er geloof, ontstaan van de aarde, of wat je ook maar weten wilt. Het lijkt mij wel goed om zoiets te doen, maar ik weet te weinig af An het buddhisme om echt vragen te kunnen stellen die ik interessant vind. Als ik later meer weet over het geloof kan ik altijd nog met ze gaan praten.
Bij de tocht naar beneden wilden we naar de watervallen van het national park. Maar bij de toegangsweg zagen we dat we tot 17.30 naar binnen mochten en het was al 18u. We wilden net het bord negeren en door rijden, toen er een andere man op een scooter aan kwam en zei dat ze hem niet meer toe wilden laten. Dat scheelde ons weer en ritje van een 50min totaal. We besloten om terug te rijden naar een andere waterval een stukje terug de berg op, de "Wat Phra Dat waterfall", wat een erg goeie keus bleek te zijn. Tempel nummer 5 van de dag en een mooie waterval in een. De hele dag loop ik al in een tropisch gebied, een omgeving waar ik nog nooit geweest ben. De bomen en bladeren zijn reusachtig, er hangen dunne lianen en de beesten maken hele andere geluiden dan ik gewend ben. Allemaal kleine dingen die Luke en Jasper na 1,5 maand Thailand al niet meer zien, maar mij nog wel opvallen.
Na deze watervallen rijden we terug naar het hostel, onderweg rijden we plots recht de markt in, dus moeten we 10 min omrijden. Het verkeer voelt als mariokarten zegt Luke Jasper had dat al een keer verteld, maar het is echt zo. De scooters rijden voorbij alle auto's en gaan recht voor het stoplicht staan. Als het groen wordt rijden ze voor mijn gevoel allemaal zo hard mogelijk weg. We hoeven nog net geen bananen te ontwijken. In Thailand is er trouwens een aparte tourist police, toen we achter zo'n auto reden hebben we toch maar even gas terug genomen, terwijl de locals ons en de politie aan alle kanten hard voorbij reden.
Aangekomen bij het hostel hebben we even met Jasper overlegd over het plan van aanpak. Hij heeft gebeld met de huisarts van zijn tante in Bangkok en er is op het moment niks waar hij zich ernstig zorgen over zou moeten maken. Waarschijnlijk de combinatie van duiken, warm weer, slecht slapen, vermoeidheid en omdat hij al eerder migraine heeft gehad, is het nu allemaal wat erger dan normaal. Hij heeft dus besloten om morgen naar Bangkok te gaan en daar uit te rusten. We wilden eerst nog een dagje in Chang Mai blijven zodat Jasper kon bijkomen en dan gaan ziplinen, mountainbiken of bungee jumpen, maar nu besluiten Luke en ik morgen naar Pai te gaan met de minivan. De minivan kunnen we regelen vanuit het hostel en we vertrekken morgen om 8u, als het goed is.
Via TripAdvisor kwamen we bij een Indisch restaurant uit: New Delhi. Luke en Jasper hadden van een andere vent uit Phuket de tip gekregen om naar Lemongrass te gaan, ook wel een goed restaurant, dus we besloten daar heen te gaan. Na 15min lopen met al redelijke trek kwamen we bij het restaurant aan dat dicht bleek te zijn op zondag. Balen natuurlijk want nu moesten we weer 20 min terug lopen naar dat Indische restaurant. Dat bleek uiteindelijk een hele goeie keus te zijn, want dat was een van de lekkerste maaltijden die we tot nu toe gegeten hadden. Op de terugweg over de markt bijna weer in de verleiding gekomen om kleren te kopen, maar dat bewaar ik wel tot we in Pai zijn.
Twee meiden die ik ontmoet had in Bangkok en de taxi naar Khaosan Road mee had gedeeld zijn vanochtend aangekomen in Chiang Mai, dus we hadden afgesproken om even een biertje te gaan drinken. Luke wilde dan ook wel mee. Terug in het hostel bleek dat zij ook niet echt wifi hadden onderweg, de communicatie verliep daarom nogal stroef. Luke en ik wilden ook niet te gek doen en niet te ver van het hostel af zitten omdat we morgen om 7u de wekker hadden staan. We hadden voorgesteld dat ze bij ons in het hostel een biertje kwamen drinken, maar daar hadden zij ook niet zo veel zin in of ze lazen het te laat. In ieder geval, morgen gaan Luke en in naar Pai, de 17e zijn we waarschijnlijk terug in Chiang Mai, dus kunnen we het eventueel dan nog doen. Ik vond het eigenlijk wel prima zo, want nu kon ik even skypen met het thuisfront. Ik ben nu zo'n 10 dagen weg van huis ook al voel het niet zo. Wel vreemd dat ik nu hier zit terwijl het leven in NL gewoon normaal door gaat.
Na het skypen nog gekaart met Luke en om 00.30 gaan slapen. Morgen waarschijnlijk weer een vermoeide dag in de bus.