12 dec - Naar Sapa met een nieuwe jas

12 december 2017 - Sapa, Vietnam

Om 9.30 worden ze opgehaald met de taxi om naar het vliegveld te gaan. Een deel naar Bali, Noorwegen en een meisje blijft nog hier. Om 9.47 ga ik dan toch maar snel douchen en ben precies op tijd voor het gratis ontbijt, terwijl ik Floran app of we niet toch vandaag naar Sapa kunnen gaan. Ik voel me best fit en we nemen dan de slaapbus vanavond pas, dus nog de hele dag om bij te komen. Ze vindt het een prima idee, dus ik pak m'n tas in, check uit, en loop naar Vietnam Backpackers om met haar daar een plan te maken voor Sapa. Dat plan maken is sneller gezegd dan gedaan. Twee uur later hebben we het voor elkaar. We hebben een mama gebeld (Mama Song) die ons komt ophalen van het busstation en busticket retour gekocht. De reden dat het zou lang duurde is omdat er overal tours worden aangeboden, we niet zeker wisten welke en of we zoiets wilden en of we überhaupt naar Sapa wilden, want het is daar 9°C op het moment en extreem mistig dus de uitzichten zie je helemaal niks van. Toch gaan we omdat we er spijt van gaan krijgen als we niet gaan, en we misschien wel geluk met het weer hebben, de weersvoorspelling heeft er al vaker naast gezeten. Mama Song schijnt een fantastisch vrouwtje te zijn, bij wie de zus van Floran ook een keer een tour gedaan heeft. Song stuurt nog steeds om de paar maanden een spraakbericht (ze leest en schrijft geen Engels) om te vragen hoe het gaat, dat klinkt al als een schat van een mens. Dan is er nog de kwestie van kleren. Het is daar erg koud, dus ik loop met Floran een leker warme North Face jas voor 320000vnd (ze begon op 550000vnd, ik ben best trots op mezelf) en dat vind ik wel warm genoeg dan. Na de goede aankoop hangen we wat rond in Vietnam Backpackers, lunchen en doen niks in de chillarea op de 5e verdieping. Ik kijk Game of Thrones, weet nu al dat ik vanavond een pizza ga eten en probeer op de computer foto's te bekijken, maar onverrichter zaken (Netflix werkte ook niet) sluit ik het ding weer af. Als we beneden ons eten bestellen (dat ze naar de 5e komen brengen, thuisbezorgd is er niks bij), worden we bijna in de verleiding gebracht door het gratis bier, maar we zijn verstandige adolescenten en onthouden ons een dag van alcohol, dat kan in Sapa wel weer. We wachten tot het tijd is om weg te gaan, ik pak nog snel m'n tas in (zonnebrillen, korte broeken en zonnebrand laat ik in het hostel) en om 21.30 lopen we richting de slaapbus. Wat. Een. Uitvinding. Slaapbussen zijn vanaf nu mijn favoriete vervoersmiddel. 3 rijen smalle stapelbedden naast elkaar, maar breed en (voor mij als korte Nederlander) net langs genoeg om in te liggen en te slapen. Om 22.30 val ik moe in slaap en slaap heerlijk tot 5.30 als we aankomen.